به گزارش خبرنگار مهر، سومین دوره بازی‌های آسیایی جوانان بحرین در حالی به پایان رسید که کاروان ورزش ایران با عملکردی درخشان و متفاوت نسبت به دوره‌های گذشته، جهشی بزرگ در مدال‌آوری و جایگاه کلی خود در قاره آسیا رقم زد.
کاروان ورزش جمهوری اسلامی ایران در این دوره از مسابقات با کسب ۷۶ مدال رنگارنگ شامل ۲۲ مدال طلا، ۱۸ نقره و ۳۶ برنز در رتبه چهارم جدول مدالی قرار گرفت. این موفقیت در حالی به دست آمد که ایران در مقایسه با دو دوره گذشته، رشد کم سابقه‌ای در هر دو بخش کمی و کیفی مدال‌ها داشت و نام خود را در میان قدرت‌های برتر قاره کهن مطرح کرد.
عملکرد کاروان ورزش ایران در دو دوره گذشته
نخستین حضور ایران در بازی‌های آسیایی جوانان به سال ۲۰۰۹ در سنگاپور باز می‌گردد. در آن دوره، کاروان کشورمان با ۵۴ ورزشکار در ۹ رشته ورزشی به میدان رفت و در پایان با کسب یک مدال طلا، سه نقره و دو برنز در رشته‌های دوومیدانی، بسکتبال و فوتبال در جایگاه یازدهم جدول مدالی قرار گرفت.
دومین تجربه ایران نیز در سال ۲۰۱۳ رقم خورد؛ جایی که با ۷۹ ورزشکار در ۱۷ رشته ورزشی شرکت کرد اما نتیجه نهایی نسبت به دوره نخست افت محسوسی داشت. در آن دوره ورزشکاران کشورمان بدون کسب مدال طلا و تنها با ۶ مدال نقره و ۲ برنز در رده بیستم جدول جای گرفتند. رشته‌های دوومیدانی، فوتبال، تیراندازی، تکواندو و جودو سهم ایران از مدال‌ها را تشکیل می‌دادند.
درخشش سفیران امید در قاره کهن
اما در سومین دوره به میزبانی بحرین، شرایط کاملاً متفاوت بود. کاروان ایران با نام «سفیران امید» در ۲۲ رشته ورزشی حضور یافت و با تکیه بر ترکیبی از استعدادهای جوان، برنامه‌ریزی منسجم فدراسیون‌ها و حمایت‌های فنی و مدیریتی، عملکردی فراتر از انتظار به نمایش گذاشت. کسب ۲۲ مدال طلا و صعود ۱۶ پله‌ای در جدول مدالی نسبت به دوره دوم، نشانه‌ای از رشد ساختاری و پرورش هدفمند نسل جدید ورزشکاران ایرانی است. این نتایج نشان داد ورزش ایران مسیر رشد تدریجی خود را آغاز کرده است.
حضور گسترده ورزشکاران در رشته‌های مختلف به ویژه بانوان، تقویت زیرساخت‌های استعدادیابی و سرمایه‌گذاری در رده‌های پایه، از مهم‌ترین دلایل این جهش قابل‌توجه به شمار می‌روند. درخشش کاروان «سفیران امید» در بحرین را می‌توان نماد شکل‌گیری نسلی تازه از قهرمانان دانست؛ نسلی که توانسته با عملکردی امیدوارکننده، افق تازه‌ای برای ورزش ایران ترسیم کند. استمرار این مسیر می‌تواند زمینه‌ساز موفقیت‌های بزرگ‌تر در میادین آسیایی و جهانی و حتی حضور پرقدرت‌تر در رقابت‌های المپیک در سال‌های آینده باشد.
در ادامه عملکرد کاروان ورزش ایران در بازی‌های آسیایی جوانان بحرین را به تفکیک رشته بررسی خواهیم کرد:
والیبال درخشید
قطعاً یکی از پدیده‌های ورزش ایران در این دوره مسابقات رشته‌های توپی بود که توانستند چندین قهرمانی را از آن خود کنند. تیم ملی والیبال زیر ۱۸ سال دختران با هدایت مربی کره‌ای توانست در این دوره مسابقات برای اولین بار به عنوان قهرمانی برسد. در والیبال پسران هم قهرمانی از آن ایران شد و بلندقامتان دختر و پسر ایران هر دو در بام آسیا ایستادند.
پسران درجا زدند، دختران قهرمان شدند
در دیگر رشته‌های توپی از جمله هندبال، قهرمانی از آن ایران شد. دختران هندبالیست ایران با ثبت عملکرد تاریخی مدال طلای این مسابقات را از آن خود کردند و گوی سبقت را از پسران هندبال ربودند. تیم ملی هندبال پسران هم اگرچه عملکرد قابل قبولی داشت اما تنها با تفاضل یک گل قهرمانی را از دست داد. قطعاً عملکرد پسران هندبال بیشتر از قبل باید مورد بررسی قرار بگیرد.
در رشته فوتسال هم دختران ایران تاریخ سازی کردند و موفق شدند مدال طلای این مسابقات را از آن خود کنند. پسران فوتسال ایران هم اگرچه تا فینال رسیدند اما مقابل افغانستان نتوانستند به پیروزی برسند و در نهایت مدال نقره این مسابقات را از آن خود کردند.
کبدی مقابل هند کم آورد
در رشته کبدی دیگر رشته توپی بازی‌های آسیایی جوانان دختران و پسران ایران مقابل هند در مرحله فینال نتیجه را واگذار کردند و به مدال نقره رسیدند. عملکرد دو رشته کبدی ایران نشان داد اگرچه تیم‌های ایران رشد قابل ملاحظه‌ای داشتند اما همچنان هند مدعی اصلی این رشته ورزشی است.
آبروداری دختران بسکتبال در آسیا
تیم دختران سه نفره در مسابقات بازی‌های آسیایی علی رغم شایستگی زیادی که داشتند به مدال نقره رسیدند اما پسران در کسب مدال ناکام ماندند و با شکست مقابل چین در مرحله نیمه نهایی از دور رقابت‌ها کنار رفتند.
کشتی همچنان پیشتاز در مدال آوری
بعد از رشته‌های توپی نوبت به مدال آوری کشتی رسید که این بار هم در مدال آوری پیشتاز بود. کشتی آزاد ایران با کسب ۳ مدال طلا، یک نقره و دو برنز به کار خود در این رقابت‌ها پایان داد. در کشتی ساحلی هم به دو طلا و دو نقره رسیدند که سهم کشتی آزاد و ساحلی از این مسابقات ۱۰ مدال رنگارنگ بود.
کشتی جزو رشته‌های بود که سهم به سزایی در مدال آوری کاروان ورزش ایران در بازی‌های آسیایی جوانان داشت و درخشش گوش‌شکسته‌های نوجوان ایران در این مسابقات نوید روزهای خوش برای آینده کشتی ایران خواهد بود.
وزنه‌برداری در طلا کم فروغ بود
تیم ملی وزنه‌برداری ایران با ۱۰ وزنه‌بردار به این مسابقات اعزام شد که صاحب ۲ نشان نقره و ۴ برنز در بخش دختران، همچنین ۱ طلا و ۲ برنز در بخش پسران شد. البته تنها مدال طلایی این دوره مسابقات را دسته فوق سنگین به دست آورد که حسین یزدانی با مهار وزنه ۲۰۱ کیلوگرم به نشان طلای دوضرب رسید. در این دوره از مسابقات مدال مجموع حذف شده بود و مدال‌ها در دو بخش یک ضرب و دوضرب تقسیم شده بودند که در نهایت کاروان وزنه‌برداری ایران تنها در یک وزن توانست در حرکت دوضرب به مدال طلا برسد.
شنا پدیده بازی‌های آسیایی بحرین
تیم ملی شنای جوانان ایران با ترکیب پارسا شهشهانی، علیرضا عرب، یاشار سلیمانی، دانیال جهانگیری و مهدی غلامی با سرمربیگری جان اونسوی و سرپرستی سعید آشتیانی در سومین دوره بازی‌های آسیایی جوانان بحرین حضور یافت و برای اولین بار در تاریخ این رشته، موفق به کسب دو مدال طلا شد. محمدمهدی غلامی که می‌توان آن را پدیده این مسابقات دانست، در رشته شنا موفق به کسب ۲ مدال طلا (۱۰۰ و ۲۰۰ متر پروانه) شد که افتخاری تاریخی برای ورزش‌های آبی ایران است.
«رشته‌های رزمی» ستون مدال‌آوری ایران در بازی‌های آسیایی
بدون شک رشته‌های رزمی ستون مدال آوری ایران در بازی‌های آسیایی جوانان بودند و توانستند جایگاه کاروان ایران را با کسب مدال‌های رنگارنگ ارتقا دهند. در رشته MMA مدال طلا از آن ورزشکاران ایران شد. البته ایلیا واحدی هم به نشان طلا رسیده بود اما با اعتراض ورزشکار تاجیکی رنگ مدال آن تغییر کرد و نقره‌ای شد. باران جانی هم تنها موتای کار ایران بود که در این مسابقات به نشان طلا رسید. در مجموع پرونده تیم موی‌تای ایران در سومین دوره بازی‌های آسیایی جوانان در بحرین با کسب ۹ مدال (۲ نشان طلا، ۲ نقره و ۵ برنز) بسته شد.
تیم‌های دختران و پسران تکواندو ایران با کسب ۱۱ مدال طلا، نقره و برنز عنوان دومی این رشته در سومین دوره بازی‌های آسیایی جوانان را به خود اختصاص دادند. البته از ۳ مدال طلای به دست آمده در این مسابقات مربوط به پومسه انفرادی و میکس بود و این نشان می‌دهد که رقبای قدرتمندی مانند کره‌جنوبی و ازبکستان همچنان در بخش مبارزه المپیکی، فاصله قابل‌توجهی با جوانان ایران دارند.
در رشته جودو باز هم بانوان پیشتاز بودند و مهسا شکیبایی به مدال طلای این مسابقات رسید که نشان از پیشرفت بانوان در رشته جودو دارد. در مجموع تیم جودو جوانان ایران با هفت ورزشکار پسر و دو ورزشکار دختر در این دوره از رقابت‌ها حضور داشت و حاصل عملکرد نمایندگان کشورمان، کسب یک مدال طلا توسط مهسا شکیبایی در بخش دختران و چهار مدال برنز توسط ابوالفضل نظری، سبحان حکیمی، حسین نوین و محمد برفراز در بخش پسران بود.
تحول بوکس با اولین حضور بانوان در میادین بین المللی
در رشته بوکس مدال طلایی سهم ورزشکاران این رشته نشد و کار کاروان بوکس ایران با با کسب دو مدال نقره و چهار مدال برنز به پایان رسید. اما نکته قابل توجه در رشته بوکس، حضور بانوان بوکس در ترکیب ملی و دستیابی به دو مدال برنز در نخستین تجربه بین المللی جوانان بود که یکی از نکات برجسته کاروان ایران به حساب می‌آید. اتفاقی که می‌تواند پایه‌ای برای توسعه بیشتر رشته بوکس بانوان در سطح ملی باشد. فاطمه رستگار در وزن ۸۰+ کیلوگرم و یکتا صحرایی در وزن ۷۵+ کیلوگرم مدال‌آوران تیم دختران ایران بودند.
بحرین نقطه آغاز بود، نه پایان
سومین دوره بازی‌های آسیایی جوانان بحرین را می‌توان نقطه عطفی در تاریخ ورزش پایه ایران دانست؛ جایی که کاروان «سفیران امید» با کسب ۷۶ مدال و جهشی چشمگیر در جدول مدالی، توانست چهره‌ای تازه از توانمندی ورزشکاران نوجوان کشور را به نمایش بگذارد. حضور پررنگ بانوان، گسترش رشته‌های مدال‌آور، و درخشش در رشته‌هایی چون والیبال، کشتی، شنا و تکواندو نشان داد که سیاست‌های توسعه ورزش پایه و پشتوانه‌سازی در مسیر درستی قرار گرفته است.
با این حال این دوره از مسابقات خالی از نقص هم نبود. برخی ضعف‌ها و اشتباهات نشان داد که هنوز تا رسیدن به بلوغ کامل فاصله داریم. نمونه بارز آن اشتباه کاروان دوچرخه‌سواری ایران در مسیر مسابقه بود که به حذف تیم از رقابت‌ها انجامید. رخدادی تأسف‌بار که نمی‌توان از کنار آن به سادگی گذشت.
در مجموع، درخشش ایران در بحرین تصویری امیدوارکننده از آینده ورزش کشور ترسیم کرد، اما برای تداوم این روند لازم است نقاط ضعف با دقت آسیب‌شناسی و برطرف شود. تداوم موفقیت در میادین بین‌المللی تنها در صورتی محقق می‌شود که پشتوانه‌سازی از رده‌های پایه با مدیریت علمی، حمایت مادی و نظارت دقیق همراه باشد. در غیر این صورت، بخشی از این دستاوردها ممکن است در مسیر گذر زمان از بین برود. موفقیت‌های به‌دست‌آمده در بحرین تنها زمانی ارزش واقعی خود را نشان می‌دهد که این نسل از قهرمانان نوجوان و جوان، پس از بازگشت به کشور مورد حمایت قرار گیرند. نباید این استعدادهای جوان را پس از درخشش رها کرد یا تنها به عنوان قهرمانان مقطعی به آن‌ها نگاه کرد. بدون شک اگر این حمایت‌ها ادامه پیدا کند موفقیت‌های بحرین نه یک اتفاق مقطعی، بلکه مقدمه‌ای برای شکوفایی پایدار ورزش ایران در میادین بزرگ‌تر چون بازی‌های آسیایی و المپیک خواهد بود.
