به گزارش تابناک، تبیان در گزارشی از برگزاری تور هالووین در ایران نوشت: «ظرفیت سفر محدوده، سریع پر میشه بپا جا نمونی!»، «لوکیشن محرمانه، فقط برای جمع خاص!»؛ این‌ها تبلیغات کمپ‌هایی‌ست که با عنوان‌هایی مثل «جشن رنگ»، «کف‌پارتی» یا «نیچر پارتی» در فضای مجازی دنبال مشتری‌اند.
در ویدیوهای تبلیغاتی‌شان، جنگل به صحنه‌ای شبیه فیلم‌های ترسناک تبدیل می‌شود؛ نور آتش، ماسک‌های رنگی، جنازه روی زمین. وعده‌ها هم عجیب هستند: «چادر VIP با تخت‌خواب»، «دی‌جی معروف»، «سینماکمپ»، «بارتندر» و حتی «ماساژ در دل جنگل». اما واقعیت، بیشتر شبیه یک کلاب شبانه بی‌قانون است تا طبیعت‌گردی.
هزینه شرکت در این تورهای یک شبه از ۸ تا ۳۰ میلیون تومان متغییر است؛ همه‌چیز بدون مجوز، و نظارت قانونی است و حتی افراد از مقصد نهایی هم بی‌خبر هستند. در این برنامه‌ها انواع نوشیدنی‌ها و مواد مخدر به‌راحتی دست‌به‌دست می‌شود و در نهایت سلامت و حتی امنیت جانی شرکت‌کننده‌ها می‌تواند به خطر بیفتد.
از سینماکمپ تا نیچرپارتی
سفر به دل طبیعت، جایی که قرار بود صدای رودخانه و پرنده‌ها آرامش بیاورد، حالا به مکانی برای دی‌جی و رقص نور تبدیل شده است. سینماکمپ‌ها وعده «اجرای زنده موسیقی»، «فیلم زیر نور رنگی» و «حرکات آکروباتیک» می‌دهند؛ شب‌ها با نورپردازی فستیوالی و باندهای غول‌پیکر و روز بعد کف‌پارتی برگزار می‌شود. در نیچرپارتی‌ها افراد پایکوبی می‌کنند، دی‌جی و نورهای رنگی طبیعت را به یک کلاب شبانه تبدیل می‌کند.
بارتندرها انواع مشروبات و کوکتل‌ها سرو می‌کنند، میزهای فینگر فود و غذاهای سنگین مانند چلوماهیچه و گردن آماده‌اند، چادرهای VIP با تخت دونفره و پریز برق فراهم شده و حتی برخی ماساژ و عکاسی حرفه‌ای ارائه می‌دهند.
اقامت بی‌مدرک در لوکیشن محرمانه
تبلیغات می‌گویند کمپ‌ها «تابع قوانین» هستند، اما واقعیت چیز دیگری است. بیشتر چادرها بدون ثبت رسمی و مجوز قانونی‌اند، ورود و خروج افراد ثبت نمی‌شود و بعضی تورها حتی مقصد دقیق را اعلام نمی‌کنند و تنها می‌گویند «لوکیشن محرمانه است». این عدم شفافیت، اجازه نظارت و کنترل را از مسئولان می‌گیرد و ایمنی افراد را تهدید می‌کند.
نبود ثبت رسمی به معنی فقدان تضمین‌های ایمنی، ظرفیت مناسب، مسیرهای اضطراری، سرویس بهداشتی و مدیریت زباله است. همین خلأ قانونی فضایی ایجاد می‌کند برای سرو مشروبات الکلی، انواع مخدرها، رقص‌های دسته‌جمعی و مهمانی‌های شبانه که هیچ نسبتی با طبیعت‌گردی و گردشگری مسئولانه ندارند.
گزینش برای «جمع با لِوِل بالا»
برگزارکنندگان بعضی کمپ‌ها می‌نویسند «همسفران گزینشی» هستند تا جمعی با «لول بالا» داشته باشند. اگر برای شما هم سوال شد که منظور از «لول بالا» دقیقاً چیست و چگونه سنجیده می‌شود، باید بگوییم که ما هم نمی‌دانیم و به نظر بیشتر یک ترفند تبلیغاتی است. چیزی که برای برگزارکنندگان اهمیت دارد ظاهر، توان مالی و حضور پررنگ در شبکه‌های اجتماعی است، نه رعایت قوانین یا احترام به طبیعت. این‌طور است که با این گزینش نمایشی، حس «خاص بودن» را ایجاد کنند.
طبیعت زیرفشار مهمانی
وقتی طبیعت جای صدای جیرجیرک را به دی‌جی و رقص نور می‌دهد، نتیجه‌اش چیزی جز آرامش ازدست‌رفته، درختان و گیاهان لگدمال‌شده و پرندگانی آواره نیست. سکوت جنگل که باید پناه حیوانات باشد، با صدای باندها شکافته می‌شود و پرندگان شب‌زی، خفاش‌ها و جانوران کوچک را مجبور به ترک زیستگاه می‌کند. روباه و شغال به حاشیه روستاها می‌روند و با انسان درگیر می‌شوند، نورهای رنگی حشرات شب‌پرواز را گیج می‌کند و پرندگان مهاجر مسیر خود را گم می‌کنند. صبح روز بعد، بطری‌های پلاستیکی، ظروف یکبارمصرف و لکه‌های خاکستر بین سنگ‌ها و علف‌ها باقی می‌ماند.
مواد شوینده، ضدآفتاب و اسپری‌های دافع حشرات وارد آب می‌شوند و به جانوران آسیب می‌رسانند. زغال‌های نیم‌سوخته خطر آتش‌سوزی ایجاد می‌کنند و مسیر رودخانه‌ها دستکاری می‌شود، فرسایش افزایش می‌یابد و گونه‌های گیاهی بومی جای خود را به غریبه‌ها می‌دهند.
این تورها به نام هیجان، بی‌قانونی را عادی می‌کنند، تبلیغاتشان آزادانه در اینستاگرام و دیگر شبکه‌های اجتماعی پخش می‌شود، بی‌آنکه نهادی برای مجوز، نظارت یا پاسخ‌گویی وجود داشته باشد.
