گروه دیپلماتیک - همشهری آنلاین: جایزه صلح نوبل که قرار بود نماد ترویج گفت‌وگو و صلح باشد، در سال‌های اخیر به یک تناقض بزرگ تبدیل شده است.
ماریا کورینا ماچادو، رهبر اپوزیسیون ونزوئلا که اخیراً این جایزه را دریافت کرده، در خواسته‌ای عجیب از قدرت‌های خارجی — به‌ویژه آمریکا — برای حمله به کشورش، گفته تنها راه برکناری نیکلاس مادورو گزینه نظامی است.
اما ماچادو تنها برنده نوبل صلح نیست که هیچ نشانه‌ای از صلح در او دیده نمی‌شود.
آنگ سان سوچی، رهبر اپوزیسیون میانمار که در سال ۱۹۹۱ این جایزه را دریافت کرد، چند سال بعد به دلیل سکوت در برابر قتل‌عام دست‌کم ۷۰ هزار مسلمان روهینگیا به شدت مورد انتقاد قرار گرفت و حتی برخی پیشنهاد دادند که جایزه‌اش پس گرفته شود.
همچنین آبیه احمد، نخست‌وزیر اتیوپی که در سال ۲۰۱۹ نوبل صلح را دریافت کرده بود، بعدها درگیر درگیری‌های داخلی شد که طی آن بیش از ۵۰۰ هزار نفر کشته و میلیون‌ها نفر آواره شدند.
