عصر ایران - «ئی.تی. موجود فرازمینی» (E.T. the Extra-Terrestrial)، ساخته استیون اسپیلبرگ در سال 1982، یکی از محبوب ترین فیلم های تاریخ سینما است که موجود فضایی دوست داشتنی آن، بیش از هر چیز با حرکت های واقع گرایانه اش شناخته می شود.
در حالی که بخش اعظم ئی.تی. از طریق عروسک های انیماترونیک پیچیده جان گرفت، برخی از صحنه های حیاتی حرکت این شخصیت را بازیگران انسانی انجام دادند؛ یکی از این افراد، متیو دی مریت 12 ساله بود.
متیو دی مریت در زمان فیلم برداری 12 سال داشت و به طور مادرزادی بدون پا به دنیا آمده بود. این ویژگی فیزیکی منحصربه فرد، او را برای ایفای برخی از صحنه های حیاتی که نیاز به تحرک خاص داشتند، ایده آل می ساخت.
به دلیل توانایی دی مریت در راه رفتن روی دست هایش، او توانست حرکات خاص و نامتعارف ئی.تی. را از درون لباس موجود فضایی به نمایش بگذارد. این امر باعث شد تا ئی.تی. در صحنه هایی که عروسک انیماترونیک توانایی لازم برای حرکت در مسیرهای مشخص را نداشت، بسیار باورپذیر به نظر برسد.
دی مریت عمدتا در صحنه هایی که ئی.تی. نیاز به راه رفتن آهسته و عجیب داشت، به خصوص در سکانس های اولیه تعامل با خانواده تیلور، داخل لباس قرار می گرفت.
نقش آفرینی شخصیت ئی.تی. حاصل کار تیمی چندین هنرمند بود، که هر کدام بخشی از این شخصیت نمادین را به عهده داشتند.
افزون بر متیو دی مریت، دو بازیگر کوتاه قامت حرفه ای دیگر به نام های مایکل پاتریک بیلون و تامارا د ترئو نیز در زمان های دیگر لباس ئی.تی. را می پوشیدند تا حرکت های بیشتری را انجام دهند.
بیشتر نماهای نزدیک و همچنین جلوه های صورت و احساسات ئی.تی. از طریق عروسک های انیماترونیک گران قیمت انجام می شد.
صدای خاص و فراموش نشدنی ئی.تی. نیز توسط یک بازیگر زن سالخورده به نام پت ولش ارائه شد.
از این رو، متیو دی مریت با مهارت های حرکتی خاص خود، یکی از سه نفری بود که به این موجود فرازمینی دوست داشتنی، در صحنه های کلیدی فیلم، زندگی بخشید و او را به شخصیتی به یادماندنی تبدیل کرد.
