سرویس سیاست مشرق _ احمد زیدآبادی، فعال اصلاحطلب و از دستگیرشدگان فتنه ۸۸ به انتقادات امروز محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی از روحانی و ظریف بهواسطه اظهارات آنها علیه هیئت حاکمه روسیه واکنش نشان داد.
به گزارش جماران، زیدآبادی طی یادداشتی مینویسد:
"محمدباقر قالیباف: «لازم میدانم انتقاد صریح خود را نسبت به مواضع رئیس جمهور و وزیرخارجه اسبقمان اعلام کنم که دقیقاً در شرایطی که مسیر همکاریهای راهبردی ما با کشور روسیه در حال پیشرفت است با مواضع خود به این مسیر لطمه زدند.»
کاش آقای قالیباف توضیح میداد که چگونه دو مقام "اسبق" که در حال حاضر هیچ سمت رسمی ندارند، صرفاً با اظهارنظر خود به "مسیر همکاری راهبردی با روسیه لطمه زدند"؟
ظاهراً مشکل دیگری وجود دارد، چون در هیچ کجای عالم اظهار نظر مقامهای سابق و اسبق کمترین لطمهای به همکاری دولتها با دولتهای دیگر وارد نمیکند! آیا روسها سکوت شهروندان ایرانی در برابر سیاستهای کرملین را شرط همکاری با جمهوری اسلامی دانستهاند؟ اگر اینطور باشد که خیلی معنای زشت و زننده و غیرشرافتمندانهای دارد چون به مثابه شنیعترین رابطۀ استعماری و تحتالحمایگی است! و اگر اینطور نباشد، چرا باید اظهارنظر دو مسئول اسبق که فعلاً موقعیت شهروندان عادی را دارند، به مسیر همکاری لطمه بزند؟
وضعیت وارونهای حاکم است! آنها که مسئولیت رسمی دارند، برای هر نوع اظهارنظر متضاد با سیاستهای رسمی آزادند و آنان که هیچ مسئولیت رسمی ندارند، باید مراقب تک تک واژههای خود باشند! "[۱]

*جهان زیدآبادی یک جهان کوچک است و از همین رو نمیداند که هیچ مقام رسمی سابقی در هیچ حاکمیت بزرگی در دنیا علیه سیاستهای روز کشورش و علیه مصالح ملی موضعگیری نمیکند.
به سخن دیگر اینکه مقامات ارشد کشور از حیث سیاسی هرگز به مقام سابق تبدیل نمیشوند و باید تا آخر عمر برخی الزامات سیاسی و اخلاقی را رعایت کنند.
کما اینکه درباره نیروهای امنیتی هم چنین قاعدهای صادق است.
البته گلایه اصلی را باید از آقایان روحانی و ظریف مطرح کرد که علیرغم ادعای زباندانی و فهم دیپلماتیک ولی از این بدیهیات به راحتی عبور کرده و مصالح کشور را فدای ناراحتی فردی خود از روسیه و لاوروف کردند.
و البته وقتی در یک جریان سیاسی؛ بزرگتر جمع و کسی که باید متّصف به رعایت الزامات باشد اما هوس تکینگی و رفتارهای بیخردانه میکند؛ نباید از کوچکترها و نیروهای صفی مثل زیدآبادی انتظار داشت که به این قبیل مفاهیم ملتزم باشند و یا آنها را بفهمند.
در اینجا بیان یک نکته مهم نیز ضروریست که روابط ایران و روسیه بویژه پس از درگیری ۱۲ روزه ما با آمریکا و اسرائیل وارد مقطع خاص و البته حساسی شده که افرادی مثل قالیباف که اکنون مشخص شده سمت اصلی در فرماندهی جنگ ۱۲ روزه را بر عهده داشت؛ بیش از خیلیهای دیگر به آن واقف است. [۲]
در اقتفای تأکید قالیباف باید بیان کرد که ایران و روسیه در این مقطع در حال پیشبرد یک تفاهم امنیتی_نظامی بزرگ هستند که البته متأسفانه میبینیم غربگرایان در همین مقطع حساس علیه این توافق راهبردی هجمه کردن!
بدون اینکه در نظر بگیرند این توافق حساس به هیچ دلیلی نباید مورد ضربه قرار بگیرد و طرف مقابل نباید در حین همکاری با ایران پالس تجدید نظر دریافت کند چون بحث انتفاع ایران در میان است. (با ذکر این توضیح که ایران هرگز و در هیچ زمینهای وابستگی حیاتی به هیچ کشور دیگری ندارد لکن برای توافقات خارجی خود ارزش و اهمیت قائل است)

در مقاطع حساس و در بحث روابط خارجی نیز اتفاقا یکی بودن نظر کلی مقامات ارشد کشور اعم از فعلی و سابق برای طرف مقابل از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا توافقات راهبردی و نظامی به حدی از حساسیت قرار دارد که نباید ولو کوچکترین احتمالی در بحث خدشه بر آنها رخ دهد.
و تأسف اینجاست که به نظر میرسد روحانی و ظریف با اینکه به این حقیقت آگاه بودند لکن عالما و عامدا دست به این کار زدند!
گفتنیست حسامالدین آشنا، چهره امنیتی نزدیک به روحانی نیز پس از انتقادات صریح قالیباف در یک توییت ضمن کنایه زدن به قالیباف ادعا کرد که روحانی علیه روسیه حرفی نزده است!
توییتی که البته مشاور قالیباف در پاسخ به آن فیلم سخنان روحانی در ۲۰ مهرماه جاری در انتقاد از روسیه را منتشر کرد.
***
1_ https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1686767
2_ mshrgh.ir/1758509












