به گزارش خبرنگار مهر، شهرام حیدری صبح یک شنبه در همایش از حال بد به حال خوب، با اشاره به اهمیت سلامت روان در توسعه اجتماعی، گفت: حال خوب یک انتخاب فردی نیست، بلکه بازتابی از کیفیت روابط انسانی، سرمایه اجتماعی و احساس تعلق جمعی در جامعه است.
وی با ابراز خرسندی از حضور در جمع متخصصان حوزه سلامت روان، ضمن تقدیر از برگزارکنندگان همایش، از جمله بسیج جامعه پزشکی، معاونت بهداشتی، سازمان نظام روان‌شناسی، مرکز بهداشت شهرستان شهرکرد و معاونت امور آسیب‌های اجتماعی استانداری، افزود: این همایش فرصتی ارزشمند برای هم‌افزایی نهادهای علمی، اجرایی و مردمی در مسیر ارتقا سلامت روان جامعه است.
حیدری با طرح دو پرسش کلیدی «حال‌تان چطور است؟» و «چه کاری می‌توانم برای این جمع انجام دهم؟» مسیر سخنرانی خود را به سمت تحلیل وضعیت روانی جامعه هدایت کرد و گفت: حال خوب، زمانی معنا پیدا می‌کند که بتوانیم حال دیگران را ببینیم، درک کنیم و برای بهتر شدن آن تلاش کنیم. اگر کسی حال خوبی دارد، باید کمک کنیم بهتر شود؛ اگر حال متوسطی دارد، باید بهبود یابد؛ و اگر حال بدی دارد، باید به حال خوب برسد.
وی با تأکید بر اینکه حال مردم، آئینه حال جامعه است، اظهار کرد: در جامعه‌ای که شاخص‌های کیفیت انسانی بالا باشد—از جمله اعتماد، امید به آینده، احساس تعلق و همدلی—حال عمومی جامعه نیز خوب خواهد بود. اما اگر مردم دچار بی‌اعتمادی، بی‌قدرتی و نگرانی نسبت به آینده باشند، فرسایش اجتماعی رخ می‌دهد و آسیب‌های اجتماعی بروز پیدا می‌کنند.
مدیرکل امور فرهنگی و اجتماعی استانداری با اشاره به نقش سیاست‌گذاری اجتماعی در ارتقا سلامت روان، خاطرنشان کرد: سلامت روان فقط وظیفه روان‌پزشکان و روان‌شناسان نیست. این مسئولیت بر دوش همه آحاد جامعه و به‌ویژه سیاست‌گذاران اجتماعی است. ما باید سیاست‌هایی طراحی کنیم که محور آن خدا، انسان و جامعه باشد.
وی در ادامه از برنامه‌های دفتر امور فرهنگی و اجتماعی استانداری برای بهبود وضعیت روانی جامعه خبر داد و گفت: با همکاری دانشگاه علوم پزشکی، سازمان روان‌شناسی، بهزیستی و سایر نهادها، چهار سیاست اجتماعی را دنبال می‌کنیم: ارتقا سواد روانی و اجتماعی، تقویت مهارت‌های گفتمان و تاب‌آوری، بهبود ارتباطات سالم در خانواده و محیط کار، و پیشگیری از فرسایش اجتماعی.
حیدری با تأکید بر نقش رسانه‌ها، آموزش و پرورش، و نهادهای مردمی در تحقق این اهداف، گفت: حال خوب، محصول مشارکت جمعی و همدلی اجتماعی است. اگر بتوانیم دست یکدیگر را بگیریم و برای حال خوب جامعه تلاش کنیم، مسیر توسعه انسانی و اجتماعی هموارتر خواهد شد.
روایت‌گری مثبت؛ گام نخست در فرهنگ‌سازی حال خوب
حیدری با اشاره به ضرورت دسترسی آسان، محترمانه و محلی به خدمات روان‌شناسی و مشاوره در مراکز اجتماعی و محلات، گفت: ما باید کمک به یکدیگر، همدلی، هم‌آوازی و همکاری را به‌عنوان یک ارزش اجتماعی تثبیت کنیم. همدلی، ای بسا از هم‌زبانی بهتر است؛ وقتی کسی شنیده، فهمیده و درک شود، حالش بهتر می‌شود و جامعه نیز از اضطراب و خستگی فاصله می‌گیرد.
وی با بیان اینکه حال خوب را یک فرهنگ جهانی و جمعی می‌داند، افزود: فرهنگ فقط پروژه نیست، بلکه شیوه‌های احساس، عمل و اندیشه است. اگر حال خوب را در این سه سطح دنبال کنیم، جامعه بهبود می‌یابد. حتی یک تبسم ساده، یک لبخند، می‌تواند حال دیگری را خوب کند و جامعه‌ای آرام، امیدوار و کنشگر را شکل دهد.
حیدری با تأکید بر اینکه جای بحث حال خوب باید در مباحث عمومی باز شود، اظهار کرد: روایت‌گری مثبت یکی از کلیدهای فرهنگ‌سازی حال خوب است. وقتی از کسی می‌پرسیم حالش چطور است و پاسخ می‌دهد: «خدا را شکر، عالی‌ام»، این انرژی مثبت به اطراف منتقل می‌شود. در مقابل، پاسخ‌های منفی، پالس‌های منفی به جامعه می‌فرستند.
وی افزود: اگر روایت‌گری مثبت را در زندگی روزمره، محیط‌های اداری و روابط اجتماعی نهادینه کنیم، فرهنگ عمومی به سمت مثبت‌گرایی حرکت می‌کند. طراحی و انتقال پیام از طریق اثرگذاری شناختی، هیجانی و اجتماعی، مسیر حرکت ما را از اضطراب و بدبینی به امید و کنش فعال تغییر می‌دهد.
مدیرکل امور فرهنگی و اجتماعی استانداری با اشاره به شاخص‌های روایت‌گری مثبت گفت: تمرکز بر نقاط قوت به‌جای ضعف‌ها، موجب افزایش اعتماد به نفس و تاب‌آوری در جامعه می‌شود. اگر به‌جای سرزنش، از توانمندی‌ها سخن بگوییم، افراد احساس ارزشمندی می‌کنند و انگیزه مشارکت اجتماعی در آن‌ها تقویت می‌شود.
وی با انتقاد از فشارهای روانی بر کودکان و نوجوانان در نظام آموزشی، خاطرنشان کرد: وقتی دانش‌آموزی نمره ۱۹ می‌گیرد، باید تحسین شود، نه اینکه با نمره ۲۰ مقایسه شود. نیمه پر لیوان را ببینیم، نه فقط نیمه خالی. یک انتقاد در جمع می‌تواند تا ابد در ذهن فرد باقی بماند، اما یک جمله مثبت، او را به حرکت وامی‌دارد.
حیدری با اشاره به مفاهیم روان‌شناسی مثبت‌گرا، از جمله «لولیسم» و «برچسب‌گذاری مثبت»، گفت: وقتی به کسی می‌گوئیم: شما دانش‌آموز قوی، مدیر توانمند یا انسان اندیشمندی هستید، او خود را در مسیر رشد می‌بیند. اما اگر بگوییم "تو هیچ‌چیز نیستی"، تمام شخصیت فرد فرو می‌ریزد.
وی افزود: استفاده از جملات مثبت و بازخوردهای تشویقی، انگیزه حرکت جمعی، مشارکت اجتماعی و کنش‌گری مثبت را افزایش می‌دهد. بازنویسی داستان زندگی، تبدیل تجربه‌های تلخ به درس‌های رشد، و تمرکز بر امید و آینده‌نگری، از جمله راهکارهای کاهش اضطراب و افزایش تاب‌آوری هستند.
حیدری با اشاره به نظریه معنا درمانی و اندیشه‌های ویکتور فرانکل، گفت: هر فردی گنجینه‌ای از دانش تجربی و علمی دارد. اگر بتوانیم تصویر مثبتی از موفقیت و رشد ارائه کنیم، احساس کنترل بر وضعیت افزایش می‌یابد، معنا و هویت تقویت می‌شود، و جامعه به سمت حال خوب حرکت خواهد کرد.
