همشهری آنلاین: متروگراف (The Metrograph) — یک نشریه تازه و دوسالانه‌ی چاپی — به‌تازگی معرفی شده و برای شماره‌ی نخستش توانسته گفت‌وگویی استثنایی منتشر کند. نیک پینکرتون، روزنامه‌نگار و سردبیر ارشد متروگراف، در گفت‌وگویی کم‌نظیر و جامع با کلینت ایستوود، به مرور کارنامه‌ی طولانی او پرداخته است. احتمالا این تنها مصاحبه‌ای است که ایستوود در دهه‌ی جاری انجام داده است.
ایستوود برای فیلم سال گذشته‌اش «هیئت منصفه شماره ۲» هیچ تبلیغی نکرد و حتی در مراسم اکران جهانی فیلم در جشنواره مؤسسه فیلم آمریکا (AFI) نیز حاضر نشد. و راستش، حق هم دارد. این مرد ۹۵ سال دارد و دیگر نیازی به اثبات چیزی ندارد. او حتی می‌توانست از برادران وارنر به‌خاطر پخش فیلم در سرویس استریم انتقاد کند، اما مسیر محترمانه‌تری را برگزیده و ترجیح داده درباره‌ی این موضوع سکوت کند.
متن کامل گفت‌وگو در وب‌سایت متروگراف منتشر شده است. ایستوود در آن درباره‌ی کارنامه خود به‌تفصیل سخن گفته و از مسیرش از یک بازیگر تلویزیونی در سریال «روهاید» تا تبدیل‌شدن به فیلم‌سازی صاحب‌سبک حرف زده است. او از تجربه‌های اولیه‌اش با استادانی چون سرجیو لئونه و دان سیگل یاد می‌کند و درباره سبک کارگردانی‌اش توضیح می‌دهد، از جمله علاقه‌اش به فیلم‌برداری سریع و انجام‌دادن تعداد کمی برداشت برای هر صحنه.
پینکرتون در این گفت‌وگو از او درباره شایعاتی که ادعا می‌کردند «هیئت منصفه شماره ۲» آخرین فیلمش خواهد بود، نپرسیده است در حالی‌که من برعکسش را شنیده‌ام. سال گذشته، مقاله‌ای در هالیوود ریپورتر با نقل‌قولی پُرتکرار مدعی شد که ایستوود با ساخت «هیئت منصفه شماره ۲» می‌خواسته «با سری برافراشته در غروب آفتاب ناپدید شود.»
کارنامه ایستوود در شش دهه گذشته پیوسته چشمگیر و باکیفیت بوده است. از بهترین آثارش می‌توان به «نابخشوده»، «رودخانه‌ی مرموز»، «گران تورینو»، «تغییر مسیر»، «یاغی جوزی ولز»، «سوارکار رنگ‌پریده»، «دریفت‌گر دشت‌های بلند»، «جهانی بی‌نقص» و «دختر میلیون دلاری» اشاره کرد.
فیلم «هیئت منصفه شماره ۲» اثری قابل‌توجه است و نشان می‌دهد ایستوود هنوز چیزهای زیادی برای ارائه دارد. و به‌جز فیلم نه‌چندان موفق «مرد گریه‌ناک» در سال ۲۰۲۱، دوران پایانی کارش بسیار پُربار بوده است. من شخصاً دو فیلم «قاچاقچی» محصول ۲۰۱۸ و «ریچارد جوئل» محصول ۲۰۱۹ را از بهترین آثار متأخر او می‌دانم — هر دو نمونه‌هایی درخشان از پختگی هنری او در سال‌های پایانی عمر حرفه‌ای‌اش هستند.
