انگلیس در حالی خشک‌ترین سال خود از ۱۹۷۶ را تجربه می‌کند که کارشناسان با هشدار درباره نشت گسترده آب، گرمای بی‌سابقه و سوءمدیریت زیرساختی، آینده منابع آب کشور را در معرض خطر جدی دانسته و از احتمال کمبود آب آشامیدنی در دهه‌های پیش‌رو سخن می‌گویند.

 

به‌گزارش ایرنا، داده‌های رسمی «آژانس محیط‌زیست انگلیس» (Environment Agency) نشان می‌دهد که هفت ماهه نخست سال جاری میلادی (۲۰۲۵)، خشک‌ترین دوره در نزدیک به نیم قرن اخیر این کشور بوده است. میانگین سطح پُرشدگی مخازن سراسر انگلستان در حالی به حدود ۵۶ درصد رسیده، که میزان طبیعی آن در همین مقطع سال به طور معمول بیش از ۸۰ درصد بوده است. در برخی مناطق مانند یورکشایر و شرق انگلستان این رقم حتی به کمتر از ۵۵ درصد کاهش یافته است.

 

هانا کلوک استاد هیدرولوژی دانشگاه ردینگ، در گزارشی هشدار داده است که اگر روند کنونی ادامه یابد، انگلیس در آینده‌ای نه‌چندان دور ممکن است با کمبود آب آشامیدنی روبه‌رو شود. وی تأکید کرده است: «ما مدت‌هاست که نسبت به مصرف و ذخیره آب بی‌تفاوت بوده‌ایم. اگر به‌سرعت روش استفاده از آب را تغییر ندهیم، بحران پیش‌ِ رو اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.»

 

بر اساس گزارش اداره هواشناسی انگلیس (Met Office)، میزان بارندگی در ماه اوت (مرداد/شهریور) تنها ۶۲ درصد میانگین معمول بوده است. این کمبود بارش در کنار افزایش دما موجب کاهش چشمگیر سطح سفره‌های زیرزمینی و مخازن بزرگ در شمال و شرق کشور شده است. مخزن «راتلند» که از منابع اصلی تأمین آب شرق انگلیس به شمار می‌رود، امسال کمترین سطح آب خود در دو دهه گذشته را ثبت کرده است.

 

دولت انگلیس نیز به‌طور رسمی تأیید کرده است که کشور با «فشار فزاینده بر نظام تأمین آب» روبه‌روست. وزارت محیط‌زیست، غذا و امور روستایی(DEFRA) اعلام کرده است که حدود دو هزار و ۶۹۰ مگالیتر آب روزانه از طریق نشت در شبکه لوله‌کشی از بین می‌رود. این رقم معادل بیش از هزار استخر المپیک در هر روز است.

 

دولت در پی افزایش نگرانی‌ها، از طرحی با سرمایه‌گذاری بیش از ۱۰۴ میلیارد پوند برای ترمیم لوله‌ها، ساخت ۹ مخزن جدید و تأمین پایدار منابع آب خبر داده است. با این حال، کارشناسان معتقدند که این برنامه‌ها با شتاب تغییرات اقلیمی همخوانی ندارد. به گفته «جف دارچ» رئیس برنامه‌ریزی راهبردی شرکت «آنگلیان واتر»، خشکسالی اخیر نشان داده است که بدون نگاه بلندمدت به ذخیره‌سازی و مصرف، چنین اقداماتی تنها نقش مُسکن موقت دارد. وی گفته است: «ما نمی‌خواهیم مردم مصرف آب را متوقف کنند، اما باید درک کنند که آب منبعی محدود است و حفظ آن برای نسل‌های آینده حیاتی است.»

 

بر اساس پیش‌بینی‌های رسمی، تا سال ۲۰۵۰ انگلستان ممکن است با کسری روزانه پنج میلیارد لیتر آب برای مصارف عمومی روبه‌رو شود. در حال حاضر، پنج منطقه کشور در وضعیت خشکسالی و شش منطقه دیگر در شرایط هشدار کم‌آبی قرار دارند و محدودیت‌هایی چون ممنوعیت استفاده از شلنگ آب در یورکشایر و شرق انگلستان اجرا شده است.

 

کارشناسان تغییرات اقلیمی هشدار داده‌اند که الگوی دمایی انگلیس در حال دگرگونی است و تابستان‌های آتی گرم‌تر، خشک‌تر و طولانی‌تر خواهند بود. بر اساس تحلیل‌های دانشگاه ردینگ، این روند نه‌تنها بر منابع آب بلکه بر کشاورزی، محیط‌زیست و حتی تولید انرژی اثر مستقیم دارد.

 

در حالی‌که سیاستمداران از سرمایه‌گذاری‌های میلیاردی و برنامه‌های بلندمدت سخن می‌گویند، واقعیت میدانی در مخازن، رودخانه‌ها و مناطق کشاورزی حاکی از بحرانی است که پیش‌تر آغاز شده است. اینک در کشوری که روزگاری باران مداوم نماد اصلی آب‌وهوای آن بود، اکنون زنگ خطر پایان آب به صدا درآمده و نشانه‌های تشنگی تاریخی هر روز آشکارتر می‌شود.