به گزارش خبرآنلاین رمضان بهرامی در همایش صنعتگران گلستان با اشاره به وضعیت نامطلوب اقتصادی کشور اظهار داشت: اگرچه دولت چهاردهم با بازگرداندن اعتماد عمومی فضای کسب‌وکار را تا حدی بهبود داد، اما در حوزه عمل هنوز وعده‌های اقتصادی محقق نشده است.

وی با بیان اینکه سال ۱۴۰۳ برای تولیدکنندگان سالی دشوار بود و شرایط امسال نیز بحرانی‌تر شده، افزود: فعالان اقتصادی به‌خوبی از واقعیت‌های میدانی آگاهند و انتظار دارند دولت با تصمیمات عملیاتی، راه برون‌رفت از مشکلات را هموار کند.

رئیس خانه صنعت و معدن گلستان با انتقاد از عملکرد بانک‌ها گفت: بانک‌ها زمانی در جست‌وجوی تولیدکنندگان برای پرداخت تسهیلات بودند، اما امروز حتی برای تأمین مواد اولیه نیز حمایت لازم انجام نمی‌شود. بدهی‌های معوق نیز به سطح نگران‌کننده‌ای رسیده و در بسیاری از موارد، میزان بدهی از اصل وام بیشتر است. پیشنهاد ما ایجاد امکان بخشودگی‌های ویژه برای واحدهای تولیدی درگیر بحران است.

بهرامی در ادامه به مشکلات ناشی از سامانه‌های دولتی اشاره کرد و گفت: پلتفرم‌هایی که قرار بود مسیر تولید را کوتاه کنند، اکنون خود به مانع جدی تبدیل شده‌اند. بخشنامه‌های متعدد و گاه متناقض، عملاً پیکر تولید را هدف قرار داده است.

وی همچنین از تبعیض در تأمین انرژی گلایه کرد و افزود: صنعت گلستان در تابستان تنها پنج درصد و در زمستان تا ۱۵ درصد از برق استان را مصرف می‌کند، اما با وجود ظرفیت بیش از ۱۲۰۰ مگاوات، محدودیت‌های بیشتری نسبت به استان‌های دیگر بر آن تحمیل می‌شود. این نابرابری برای تولیدکنندگان بسیار ناامیدکننده است.

رئیس خانه صنعت و معدن گلستان هشدار داد: اگر در کوتاه‌مدت برای رفع موانع تولید اقدام مؤثر صورت نگیرد، تعطیلی گسترده واحدهای صنعتی در استان دور از انتظار نخواهد بود.

او همچنین با انتقاد از سیاست‌های اعتباری بانک‌ها خاطرنشان کرد: بانک‌های تخصصی به‌جای حمایت از صنعت، تسهیلات خود را به بخش‌هایی مانند فرزندآوری اختصاص داده‌اند، در حالی که بسیاری از تولیدکنندگان زیر فشار بدهی و بهره‌های سنگین قرار دارند.

بهرامی در پایان با اشاره به ظرفیت‌های مغفول استان گفت: گلستان از نظر زیرساخت‌هایی مانند انرژی و موقعیت مرزی مزیت‌های زیادی دارد، اما به دلیل نبود حمایت‌های آیین‌نامه‌ای و سخت‌گیری‌های غیرمنطقی، بخش قابل توجهی از بازارهای مرزی خود را از دست داده است. امسال تنها حدود دو هفته برق پایدار در اختیار بخش تولید بود، در حالی که سایر بخش‌ها بدون مشکل از انرژی استفاده کردند.

48