پیمان شاهمحمدی در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا درباره اهمیت مرحله پست پروداکشن در تولید فیلم، اظهار داشت: اتمام مرحله پس از تولید، درست همان نقطه ای است که یک فیلم همچون تردستی و شعبده بازی، ظاهر و سپس با چشمان مخاطب روبرو میشود. مرحله فنی و پایانی یک فیلم همچون «چسبی» تمام عناصر صوتی و بصری فیلم را در کنار هم نگه میدارد. این مرحله پست پروداکشن (پس از تولید) نام دارد که بر پایه اصل «اعتماد مشترک» به بلوغ می رسد. اصل اعتمادی که بین متخصصان این حوزه و کارگردان فیلم شکل می گیرد. آنها باید حرف همدیگر را بفهمند و به یکدیگر اعتماد کنند. این اعتماد از طریق یک «رابط» با عنوان «مدیر پس از تولید یک فیلم» ایجاد می شود.
وی با تاکید بر اینکه بیشتر فیلمسازان جوان، درک صحیحی از این مرحله ندارند و با ورود به دنیای پس از تولید فیلم، دچار بی نظمی و سردرگمی می شوند، گفت: قطعا زمان این رسیده که کارگردانان جوان و همینطور دست اندرکاران باسابقه سینمای ایران، با «تکنسین پس از تولید» و یا «پست پروداکشن منیجر» و همینطور حساسیت وجود این نیروی ماهر بیشتر از قبل آشنا شوند.
این تهیه کننده ادامه داد: این تخصص تقریبا برای اکثر فیلمسازان، غریبه و غیر موجه است. اما من پس از سالها تجربه در حوزه پست پروداکشن فیلم، به فیلمسازان اکیدا توصیه میکنم که برای گرفتن یک خروجی استاندارد از لحاظ فنی و همینطور زیبایی شناسی و از همه مهمتر کاهش هزینه های لیست شده در این مرحله یک «مدیر پس از تولید» استخدام کنند!
شاه محمدی استخدام یک مدیر پس از تولید فیلم را درست همانند استخدام یک فرشته نجات دانست و افزود: او مسئولیت نگهداری تصاویر و صداهای ضبط شده یک فیلم را برعهده می گیرد که با یک استراتژی مناسب اقدام به آغاز پروسه پس از تولید (مرحله پس ازفیلمبرداری) می کند. پروسه ای که به ترتیب شامل مراحل تدوین، صداگذاری، آهنگسازی، میکس صدا، جلوه های ویژه بصری، اصلاح رنگ و نور، عنوان بندی، تیتراژ، زیرنویس و کپشن گذاری، طراحی پوستر، تبلیغات و در نهایت توزیع و فروش بین المللی فیلم شما میشود.
وی با بیان اینکه مدیر پس از تولید دقیقا میداند به چه شکل باید با متخصصان حوزه پس از تولید، وارد مذاکره شود و ترتیب و اولویتهای امور فنی را به بهترین شکل اجرا میکند، گفت: در این بین نیز با تمام سرگروه های تخصصی و فنی (فیلمبردار، صدابردار، طراح جلوه های ویژه بصری، تدوینگر، صداگذار، فولی آرتیست، آهنگساز و ...) در ارتباط است. او شبیه به یک «زنجیر» عمل می کند. تمام این مراحل فنی و متخصصان پس از تولید فیلم را به هم متصل می کند و از تدوینگر تا طراح پوستر فیلم، به درستی و در بازه زمانی مناسب، به کار خود مشغول می شوند. داشتن این متخصص به کارگردان و تهیه کننده فیلم، این اطمینان را می دهد که هم از لحاظ کمی و هم از لحاظ کیفی، همه چیز تحت کنترل است.
این سینماگر جوان در مورد جایگاه «تکنسین پس از تولید» و یا «پست پروداکشن منیجر» در سینمای ایران اظهار داشت: جای این تخصص به شدت در سینمای ایران احساس میشود. متاسفانه دست اندرکاران حوزه فیلم و سینما نمیدانند که خلا این تکنسین پس از تولید، چه مشکلاتی را بر سر راهشان ایجاد می کند. باید بپذیریم که برای رسیدن به استانداردهای جهانی فیلم، تعریف سرفصل های نوین و تعریف مشاغل کلیدی، نقش مهمی را در یک حرفه و «مارکت بین المللی» به ویژه صنعت فیلم و سینما بازی می کند. اصولا در ایران، کارگردانان به همراه تهیه کنندگان، خودشان بدون داشتن دانش کافی در این حوزه، وارد استودیوها و اتاقهای تدوین و صدا میشوند که هر چقدر که به مراحل پایانی کار نزدیک میشوند، مشکلات فنی، بیشتر خودشان را نشان میدهد.
به گزارش ایرنا، پیمان (محمود) شاهمحمدی تاکنون در تولید فیلمهای مختلفی فعالیت داشته که از جمله آنها میتوان به فیلمهای کوتاه خاموشی،کوتاه عبور، ایستگاه و هفت سال ده روز کم، پدر من و مصطفی، دوسر برد، دو سر باخت/پرده چهارم، تب دندان، گندمزار قرمز، پرتو، گنج دره، بچه ها اشاره کرد.
