به گزارش خبرآنلاین، شرکت لاکهید مارتین، قصد دارد تا حداکثر سال ۲۰۲۸، اولین نمونه عملیاتی از رهگیرهای موشکی مستقر در فضا را که ستون اصلی طرح دفاع موشکی «گنبد طلایی» دولت ترامپ محسوب می‌شود، در مدار زمین آزمایش کند. این اقدام که یادآور پروژه جنجالی «جنگ ستارگان» دهه ۸۰ میلادی است، با هدف مقابله با موشک‌های بالستیک دوربرد و تسلیحات مافوق صوت قدرت‌های رقیب، از جمله ایران و چین صورت می‌گیرد؛ اما در عین حال، سؤالات جدی در مورد نظامی‌سازی فضا و افزایش تنش‌های جهانی را به وجود آورده است.
جیم تایکلیت، مدیرعامل این شرکت در جریان یک نشست مالی فصلی، این خبر را اعلام کرد و تأکید نمود که توسعه رهگیرهای فضایی (SBI) نشان‌دهنده تغییر بزرگی در رویکرد تحقیق و توسعه داخلی این شرکت است.
برخلاف پروژه‌های آزمایشگاهی، لاکهید مارتین در حال ساخت نمونه‌های اولیه کاملاً عملیاتی است که مستقیماً به فضا پرتاب خواهند شد.
به گفته ژنرال چنس سالتزمن، رئیس عملیات نیروی فضایی آمریکا، هدف کلیدی این سیستم، رهگیری موشک‌ها در فاز «بوست» یا لحظه اولیه پرتاب است؛ جایی که موشک‌ها به دلیل شتاب‌گیری و حرکت آهسته‌تر، آسیب‌پذیرترین حالت خود را دارند.
طرح گسترده‌تر «گنبد طلایی»، فراتر از رهگیرهای فضایی، شامل شبکه‌ای عظیم از حسگرها، سیستم‌های کنترل و فرماندهی یکپارچه (C2) از «بستر دریا تا فضا» است. تایکلیت تأکید کرد که لاکهید مارتین یک مرکز شبیه‌سازی برای توسعه و ادغام قابلیت‌های فرماندهی و کنترل این سامانه، با همکاری شرکای صنعتی متعدد، ایجاد کرده است.
این سامانه جامع برای مقابله با تهدیدات متعدد، از موشک‌های بالستیک قاره‌پیما گرفته تا تسلیحات مافوق صوت مانورپذیر، طراحی شده است. پنتاگون بر این باور است که رهگیری چنین حجم بالایی از تهدیدات در زمان کوتاه، تنها با کمک هوش مصنوعی (AI) امکان‌پذیر است، چرا که یک عامل انسانی هرگز نمی‌تواند با سرعت کافی، داده‌های راداری و ماهواره‌ای را پردازش کند.
با این حال، پروژه «گنبد طلایی» با چالش‌های فنی و هزینه‌ای هنگفتی روبروست. کارشناسان معتقدند ساخت ماهواره‌هایی با قابلیت حمل و پرتاب کلاهک‌های انهدام موشک در مدار زمین، یک قدم فنی بسیار پیچیده است. از سوی دیگر، هزینه کلی این طرح در صورت اجرای کامل، صدها میلیارد دلار برآورد شده که خود موجب تردیدهایی در کنگره آمریکا شده است.
