به گزارش خبرگزاری مهر، اسماعیل بقایی ظهر چهارشنبه در نشست دیپلماسی مقاومت و منافع ملی، در جمع دانشجویان حقوق و علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به ثبت حق تعیین سرنوشت در اسناد بینالمللی و تثبیت آن در رویههای قضائی اظهار کرد: این حق معتبر و غیرقابلانکار است و جامعه بینالمللی و دستگاههای قضائی نباید در مقابل آن، اماواگر بیاورند.
سخنگوی وزارت امور خارجه همچنین تأکید کرد: تکرار و تأکید قطعنامهها و متون مجمع عمومی سازمان ملل، نشاندهنده شکلگیری عرف بینالمللی و مسئولیت دولتها در کمک به تحقق این حق است.
وی با مرور تاریخی بر نهضتهای آزادیبخش، خاطرنشان کرد: غربیها از همان ابتدا نسبت به مشروعیت مبارزات مسلحانه مردم برای تعیین سرنوشت مقاومتی داشتهاند و تلاش کردهاند این جریانها را تروریسم جلوه دهند.
بقایی گفت: مفهوم مقاومت در طول زمان گسترش یافته است و امروز باید آن را فراتر از معانی سنتی دانست؛ مقاومتی که تکیهگاهش پایداری، ایستادگی و تابآوری است.
سخنگوی وزارت خارجه افزود: مقاومت لزوماً بهمعنای پشتیبانی صرف از گروههای مسلح نیست، بلکه دیپلماسی مقاومت شامل استفاده از همه ابزارهای دردسترس برای صیانت از منافع ملی است؛ از دیپلماسی و مذاکره گرفته تا استفاده از فشارهای دفاعی در شرایط ضروری.
وی در بخش دیگری از صحبتهایش، با اشاره به گزارشها و گزارشگران بینالمللی، مدعی شد که درباره فلسطین، هم اشغالگری، هم آپارتاید و هم الگوهای استعمارگری مصداق دارد.
بقایی به گزارشهای اخیر برخی گزارشگران حقوق بشر و نهادهای مستقل اشاره و خاطرنشان کرد: مؤلفههای تشکیلدهنده آپارتاید در سرزمینهای اشغالی احصا شده است و این موضوع بهعنوان شاهدی بر وجود سیاستهای تبعیضآمیز مطرح میشود.
سخنگوی وزارت امور خارجه گفت: رفتارها، شهرکسازیها و توسعهای که در سرزمینهای اشغالی رخ داده، نشاندهنده یک روش استعماری است. این موارد را نمیتوان نادیده گرفت.
وی با اشاره به سابقه موردی که دادگاهها عمدتاً علیه کشورهای آفریقایی عمل کردهاند، آن را نمونهای از استفاده گزینشی از ابزارهای بینالمللی خواند و گفت: این انتخابگری به بنیانهای حقوق بینالملل آسیب میزند.
بقایی دیپلماسی مقاومت را امری فعال دانست و توضیح داد: این دیپلماسی نباید تنها واکنشی باشد؛ اگر صرفاً واکنشی باشد، کشورها در گوشه رینگ گیر میکنند و از مسیر تأمین منافع ملی بازمیمانند.
سخنگوی وزارت امور خارجه تأکید کرد: دیپلماسی مقاومت یعنی توانمندی برای ایجاد موج و شکاف در صحنه بینالمللی حتی در برابر قدرتهای بزرگ و متحدانشان، اینکه کشورها بتوانند با محاسبه و ارزیابی منافع، نه از سر لجاجت، در برخی رویدادها شرکت یا شرکت نکنند.