در جهان امروز، انرژی خورشیدی دیگر یک آرمان نیست؛ بلکه نقطه کانونی تحول انرژی است. کشورهایی مانند عربستان سعودی با رشد ۴۸۹ درصدی در ظرفیت خورشیدی، رهبری جدید در تولید پاک را در دست گرفته‌اند. در این رقابت، ایران نیز با شروعی محکم، به امید آن است که روزی به جمع رتبه‌های برتر منطقه بپیوندد.
در همین یک سال اخیر، ایران موفق شد حدود ۶۰۰ مگاوات ظرفیت خورشیدی جدید به شبکه برق کشور اضافه کند، رقمی که رقمی چهار برابر میانگین پیشین است. پروژه‌های کوچک، پشت‌بامی و نیروگاه‌های بزرگ در استان‌هایی چون یزد، کرمان و سیستان‌وبلوچستان به بهره‌برداری رسیدند. تولید برق خورشیدی در چهار ماه نخست سال نسبت به مدت مشابه سال قبل جهشی تا ۷۱ درصد داشت. این داده‌ها گواه آن هستند که ایران نه فقط حرف می‌زند، که قدم برمی‌دارد.
اما این راه بی‌دردسر نیست. تأمین مالی، اطمینان حقوقی، پیچیدگی‌های اداری، ضعف در ساختار شبکه و نیاز به ذخیره‌سازی، همگی سدهایی هستند که باید آن‌ها را پشت سر گذاشت. پروژه‌هایی که امروز آغاز می‌شوند، فردا باید به بهره‌برداری کامل برسند تا زمین بازی انرژی پاک هر روز واقعی‌تر شود.
برای اینکه خورشید در ایران بدرخشد، لازم است قراردادهای تضمینی با نرخ ثابت، صندوق‌های حمایتی، کاهش بوروکراسی، تقویت شبکه ذخیره‌سازی، مشارکت عمومی و اعتماد در بازده سرمایه‌گذاری فراهم شوند. اگر دولت، بخش خصوصی و مردم هم‌پای هم حرکت کنند، رتبه ۳۵ می‌تواند شروع صعودی به رتبه‌های اول منطقه باشد.
خورشید در حال طلوع است، نه تنها برای نیروگاه‌ها، بلکه برای امید. هر مگاواتی که افزوده شود، یعنی استقلال بیشتر، یعنی فردایی که در آن ایران نه واردکننده انرژی باشد، بلکه صادرکننده نور و برق پاک به همسایگانش. این، نه رؤیا، که هدفی شدنی است.
