به گزارش خبرنگار مهر، فوتبال باشگاهی ایران در سطح لیگ برتر، از حرفه‌ای شدن فقط روکش آن را دارد و در واقعیت، خیلی از قواعد و استانداردهای فوتبال حرفه‌ای را حتی در سطح کشورهای عربی نداریم.
در فوتبال امروز دنیا، وقتی به لیگ‌های معتبر اروپایی نگاه می‌کنیم، تفاوت‌ها در حد فاجعه است و اگر بخواهیم به فوتبال در منطقه خاورمیانه یعنی کشورهای عربی نگاه کنیم باز هم خیلی تفاوت داریم.
فوتبالی که ما امروز در لیگ برتر کشورمان می‌بینیم، جدای از مشکلات زیرساختی، در قواعد فوتبال حرفه‌ای نیز با نواقص زیادی همراه است و بعضاً فوتبالی در سطح لیگ‌های پایین اروپایی را شاهد هستیم.
با نگاهی گذرا به دیدارهایی که در فصل جدید لیگ برتر کشور برگزار شده است، متوجه این واقعیت تلخ می‌شویم که از حرفه‌ای بودن، فقط پولش را می‌بینیم و خبری از بازی حرفه‌ای در زمین فوتبال نیست.
تعداد گل‌هایی که در هفت هفته لیگ برتر فوتبال ایران رد و بدل شده به قدری کم است که گویی این لیگ با ۵ تیم دنبال می‌شود. خبری از گل‌های حرفه‌ای نیست و در عین حال، حدود ۵۰ درصد گل‌ها کاملاً غیر تاکتیکی روانه دروازه‌ها شده است.
در فوتبال حرفه‌ای امروز دنیا، دیگر از تمارض‌ها و وقت تلف کردن‌های بی مورد، خبری نیست و بازیکنان فوتبال حرفه‌ای به دنبال نمایشی جذاب برای تماشاگران هستند تا از بازی آنها لذت ببرند. درست، برعکس فوتبال ایران که کافی است یک گل رد و بدل شود و بعد از آن، باید شاهد تصاویری از ضدفوتبال بود؛ چرا که ۳ امتیاز بازی مهم است.
البته اینکه ۳ امتیاز هر بازی مهم است، شکی در آن نیست؛ اما سوال اینجاست که به چه قیمتی باید ۳ امتیاز را گرفت.
نیمه دوم دیدار تیم‌های پرسپولیس و خیبر خرم آباد، دقیقاً به ما نشان داد که فوتبال ایران در لیگ برتر، یک فوتبال آماتور و کاملاً غیر حرفه‌ای است. بازیکنان خیبر به جز گل دوم که آن هم کاملاً تصادفی بود، مدام به دنبال تلف کردن وقت بازی بودند. زمین خوردن‌های کاملاً بی مورد برای اینکه ۹۰ دقیقه زودتر تمام شود.
البته این بازی، همان ضرب المثل مُشت نمونه‌ای از خروار است. زیرا، وقتی به نتایج بازی‌های لیگ برتر نگاه می‌کنیم، در اغلب دیدارها، نتایج با یک گل به پایان رسیده است.
شاید اگر همین نگاه به فوتبال حرفه‌ای در لیگ برتر کشورمان ادامه یابد، باید منتظر پیامدهای آن در سطح بازی‌های ملی بود. هرچند، همین حالا هم تیم ملی فوتبال ایران، خیلی خوب بازی نمی‌کند.
در هر حال، لیگ برتر فوتبال ایران، از حرفه‌ای بودن فقط پولش را خوب جا انداخته است و سایر شرایط حرفه‌ای بودن را هنوز یاد نگرفته است و شاید هم واقعاً فوتبالیست‌های ما در حد و اندازه فوتبال حرفه‌ای رفتار نمی‌کنند.
-----------------------------------
نویسنده: حبیب احسنی پور
