به گزارش "ورزش سه"، برای من که سالهاست فوتبال دوست هستم همواره جنس عشق به فوتبال و هیجان موجود در این شهر متفاوت بوده است. چیزی که در تمام این سالها متوجه شدم تفاوت نگاه آنها به فوتبال با یک هوادار معمولی است. آنها با فوتبال زندگی می کنند و بدون شک گلاسکو شهری فوتبالی است.
شهری نه چندان بزرگ در مقایسه با شهرهای بزرگ دنیا از نظر اقتصادی و جغرافیای که همزمان میزبان دو تیم بزرگ فوتبال اروپاست، سلتیک و رنجرز. همواره در سالهای اخیر رقابت نفس گیری را در فوتبال اسکاتلند تجربه کرده اند و تجربه این دو قطبی برای هوادران بسیار زیباست، اما بدون شک سابقه اروپایی رنجرز هواداران این تیم را در یک برتری عددی بالاتری از سبزپوشان قرارداده و بر کسی پوشیده نیست که مشکلات اقتصادی آبی پوشان رنجرز هم دلیل محکمی بر ۱۰ سال دوری آنها از کسب جام بوده است.
فوتبال اسکاتلند برای من در ۵سال گذشته رنگ زندگی داشت. زمانی که استیون جرارد به گلاسکو آمد تا اولین تجربه سرمربیگری خود را در اینحا آغاز کند می شد تصور کرد که کسب تجربه کار سخت در گلاسکو سکوی پرتاب او به آنفیلد خواد بود. تا اینکه امسال و در ماههای اخیر شاگردان استیون جرارد رفته رفته با عملکرد چشم نواز و غیر قابل وصف خود و بدون شکست کاری کردند کارستان. آنها با اختلاف ۲۰ امتیاز در فاصله ۶ هفته مانده تا پایان رقابتها در صدر جد‌ول قرار گرفتند و ۵۵ امین قهرمانی اسکاتلند را به نام خود ثبت کردند.
قهرمانی که هواداران ۱۰ سال در انتظار آن بودند تا در خیابانهای گلاسکو دیگر اثری از شعار در خانه بمانید نباشد و همزمان وزیر اول ضمن تبریک به هواداران رنجرز از آنها درخواست می کرد به خانه بازگردند تا شرایط رو به بهبود ادامه داشته باشد و گلاسکو بتواند حداقل تا ۵۰ روز آینده به زندگی عادی باز کردد.
اما هشدارها دیگر فایده ای نداشت و آتشی که استیون و شاگردانش در دل هواداران افکنده بودند از شور قهرمانی در میدان اصلی شهر (جورج اسکوئر) زبانه میکشید. به نظر میرسد دومین سال حضور جرارد در گلاسکو، شاید آخرین سال او نیز باشد و به زودی از آیبروکس به آنفیلد و خانه اصلی خود بازگردد.
او دیروز قهرمانی را به هواداران تقدیم کرد و اعلام کرد که راه ما ادامه دارد. راهی که برای آبی های گلاسکو رویای جدیدی متصور می شود. باید منتظر بمانیم و ببینیم که آیا جرارد برای گلاسکو در فصل رویایی و بدون نقص رنجرز قهرمانی اروپا را به ارمغان خواهد آورد؟
امیر لشگری-گلاسکو
