به گزارش همشهری آنلاین به نقل از لایوساینس پشم‌های گوسفندهای اهلی مرینوس معمولا هر سال کوتاه می‌شود. اما این گوسفند نر که او «باراک» مدت‌ها بود که در جنگل‌های ایالت ویکتوریای استرالیا به طور وحشی زندگی می‌کرد. پشم‌های او سال‌ها کوتاه نشده بود و هنگامی که او را گرفتند و به یک پناهگاه منتقل کردند، پشم‌هایش به صورت توده متراکم و بزرگی در آمده بود.
پشم‌های متراکم و ضخیم باراک را نهایتا کوتاه کردند و وزن این پشم‌ها به حدود وزن یک کودک ۱۰ ساله رسید. پس از کوتاه کردن این پشم‌های متراکم که گل‌ولای آن را سیاه کرده بود، و ترکه‌های درختان در آن گیر کرده بود و حشرات در آن رژه می‌رفتند، چهره آشنایی گوسفند استرالیایی ظاهر شد.
باراک زمانی صاحبی داشت که او را عقیم کرده و پوست‌ها پشم‌دار اطراف کفل‌هایش را برداشته بود (تا مانع از عفونت انگلی با مگس‌های «میاز» شود). گوش‌های او هم نشانه‌هایی از پلاکی که زمانی به آن وصل بوده است، داشت که مدت‌ها پیش جدا شده بود.
