به گزارش الف؛ پایگاه خبری "میدل ایست مانیتور" در گزارشی، ضمن اشاره به اوج گیری تحرکات جریان مقاومت در کرانه باختری، به این نکته اشاره می کند که بر خلاف روایت هایی که رژیم صهیونیستی به ترویج آن ها می پردازد، شمار قابل توجه و فزاینده ای از شهروندان و حتی نخبگان سیاسی و امنیتی رژیم صهیونیستی، عملیات ها و اقدامات ملت فلسطین در کرانه باختری را تروریستی نمی دانند و در عوض آن ها را نوعی "نبرد جهت کسب آزادی" ارزیابی می کنند.  موضوعی که در نوع خود چهارچوب های بسیاری از روایت ها و گفتمان سازی های رژیم اشغالگر قدس علیه ملت فلسطین را تضعیف و مخدوش کرده و تبعات منفی را برای این رژیم به همراه داشته و خواهد داشت.  

پایگاه خبری میدل ایست مانیتور در گزارش خود می نویسد: «همزمان با اوج گیری عملیات جریان مقاومت در کرانه باختری، ارتش اشغالگر صهیونیستی به بسیجِ نیروهای خود علیه آنچه حملات تروریستی از جانب فلسطینی ها می خواند ادامه می دهد. با این حال، نکته جالب ماجرا این است که اکنون صداهایی در عمق اراضی اشغالی شنیده می شود که توصیفِ تروریستی از عملیات های فلسطینی ها را قویا رد می کنند. آن ها می گویند که نوعی جنگ چریکی در جریان است. تفاوت این توصیف با آنچه صهیونیست ها بنا دارند جا بیندازند نیز کاملا روشن است با این حال هنوز شمار زیادی از افراد به ویژه رهبران سیاسی و امنیتی اسرائیلی مایل به درک این مساله نیستند. 

در این رابطه شماری از تحلیلگران، سیاستمداران و کارشناس حقوقی اسرائیلی معتقدند: "جنگ چریکی که فلسطینی ها در حالِ مدیریت آن علیه سربازان و نظامیان اسرائیلی در اراضی اشغالی هستند، از چشم انداز علمی و بر مبنای اصول حقوق بین الملل، از مشروعیت برخوردار است. جنگ چریکی نیازمندِ شجاعتِ بیشتر است زیرا فلسطینی ها در این زمینه علیه سربازان اسرائیلی که سال ها آموزش دیده اند و تا بُن دندان مسلح هستند قرار می گیرند و البته باید در میدانی نیز با آن ها به جنگ بپردازند که تا حد زیادی در کنترل صهیونیست ها است. 

"شارون لوزان" استاد دانشگاه عبری اورشلیم (که در حوزه مسائل نظامی و امنیتی، علوم سیاسی و روابط بین‌الملل تخصص دارد) نیز توضیحات خود در مورد مقاومت فلسطین را مبتنی بر این مساله قرار می دهد که "تا زمانی که ارتش اسرائیل در کرانه باختری حضور دارد، منطقه ای که برای 55 سال آن را در اختیار و کنترل خود داشته و دارد، این سرزمین را باید اشغال شده دانست و سربازان اسرائیلی که در آن حضور دارند نیز حکمِ نیروهای اشغالگر را دارند. فلسطینی ها با آن ها بحق می جنگند و از این رو، آن ها را باید "مبارز" دانست و نَه تروریست". 

در واقع به بیان بهتر می توان آن ها را "مبارزانِ راه آزادی" دانست. حتی شهرک نشینان صهیونیست که در قلمرو اشغال شده فلسطینی ها زندگی می کنند و آن را تصاحب کرده اند، حضورشان در راستای اهداف نظامی اسرائیل است که همین مساله نیز آن ها را به اهدافی مشروع برای شبه نظامیان فلسطینی تبدیل می کند. مساله ای که مخصوصا وقتی با این درک همراه شود که اغلب این شهرک نشینان به انحا مختلف بر علیه فلسطینی ها مسلح نیز شده اند، ماهیت جدی تری را پیدا می کند. 

علی‌رغمِ بسیج گسترده نیروهای راست گرای افراطی در اراضی اشغالی علیه فلسطینی ها و در عین وجودِ سیاستمدارانی در سازوکارهای حکومتی رژیم صهیونیستی که به ارتش این رژیم اختیارات گسترده ای را در مساله سرکوب فلسطینی ها در پاسخ به حملات اخیر چریکی آن ها می دهند، هنوز هم برخی از اسرائیلی ها بر این باورند که تل آویو باید دست از سرکوب فلسطینی ها بردارد و از توسل به شیوه های خشونت آمیز علیه آن ها خودداری کند. آن ها از چسباندن و نسبت دادن برچست "تروریستی" برای توصیف عملیات های فلسطینی ها در کرانه باختری علیه نیروهای اسرائیلی، خودداری می کنند و معتقدند این اقدامات که علیه نظامیان صهیونیست و شهرک نشینان افراطی این رژیم انجام می شوند را نباید تروریستی دانست. 

برای مثال، "اوفر کاسیف" از اعضای پارلمان اسرائیل(کنست)، می گوید: «فلسطینی هایی که اقدام به شلیک به سمت نیروهای نظامی اسرائیلی می کنند، تروریست نیستند. بلکه باید آن ها را مبارزان چریکی دانست که شبیه به انقلابیونی که با اشغالگری نازی ها در قاره اروپا در جریان جنگ جهانی دوم جنگیدند، اقدام به کنشگری می‌کنند.»

این استدلال نشان می دهد که وقتی رژیم اسرائیل و حامیان افراطی آن از لفظ تروریست برای مبارزان فلسطینی استفاده می کنند، در واقع به دنبال ارائه تصویری اهریمنی  از آن ها جهت توجیه رویه های مجرمانه خود هستند. این در حالی است که صهیونیست های افراطی قبل از تاسیس رژیم جعلی اسرائیل به اقدامات تروریستی فراوانی دست زده اند که از جمله آن ها می توان به: بمبگذاری در بازار عربی شهر حیفا در سال 1938و منفجر کردن هتل کینگ دیوید در بیت المقدس که منجر به کشته شدنِ 90 تبعه بریتانیایی و شهروندان عرب در سال 1946 شد، اشاره کرد. البته که این ها تنها بخش های کوچکی از اقدامات تروریستیِ صهیونیست های افراطی هستند. 

با این همه، همانطور که پیشتر نیز گفته شود، نوعی خودآگاهیِ فزاینده در میان شهروندان اسرائیلی در مورد این مساله که مبارزات فسلطینی ها علیه اسرائیل را نباید تروریسم دانست در حالِ شکل گیری است. در این چهارچوب، این روندِ خودآگاهی مخصوصا زمانی که نویسنده و مجری تلویزیونی سرشناس اسرائیلی یعنی "یارون لندن" در شرایطی که انتفاضه الاقصی در اوحج خود بود(2005-2000) گفت که عملیات های انجام شده توسط فلسطینی‌ها علیه اسرائیل را باید بخشی از جنگی ملی برای آزادی و نَه ترورویسم ارزیابی کرد، توجهات زیادی را به سمت خود جلب کرد. 

اضافه بر این ها، استاد شیمی در دانشگاه عبری بیت المقدس "آمیرام گلدبلوم"، شهرک نشینان صهیونیست را متهم کرده که به نحو گسترده ای به اقدامات و رویه های تروریستی دست می زنند. پروژه شهرک سازی صهیونیست ها به گفته وی، عملا نقطه ای جهت تقویت تروریسم است. 

به عقیده گلدبلوم، تروریسم واقعی، 55 سال قبل در سال 1967 آغاز شد. زمانی که پروژه های شهرک سازی صهیونیست ها آغاز به کار کرد. بر اساس این پروژه، عملا هر خانه ای که توسط اسرائیلی ها در قلمرو اشغال شده فلسطینی ها ساخته می شد، به تهدیدی وجودی علیه ملت فلسطین تبدیل می گشت. تروریسم صرفا محدود به تیراندازی و یا استفاده از سلاح نیست، این پدیده همچنین در چهارچوب زندگی صهیونیست ها در خانه هایی که در اراضی اشغالی مردم فلسطین ساخته شده اند نیز به وضوح قابل مشاهده است. از این رو، پروژه شهرک سازی اسرائیل، در نوع خود یک "صنعت تروریسم" است. 

گلدبلوم اضافه می کند که اسرائیل به نحوی هدفمند و سازمان یافته اقدام به اِعمال تروریسم دولتی علیه فلسطینی‌ها می کند و هرکسی هم که در برابر این رویه ها سکوت می کند، عملا بایستی به مثابه شریک جرم اسرائیل قلمداد شود. در عین حال، هر تلاشی که جهت متوقف کردنِ تروریسم دولتی اسرائیل عملیاتی می شود، ارزشمند است و باید از آن تقدیر کرد. وی در ادامه اشاره می کند که برخی طیف ها و جریان های راست گرای اسرائیلی، در واقع نئو نازی هستند و خود را "پسرانِ هیتلر" توصیف می کنند. 

صهیونیست ها مدت هاست که تلاش می کنند تا به هر نحو ممکن، فلسطینی ها و ابعاد مختلف زندگی آن ها را کنترل کنند. در این رابطه، "مناخیم کلین" استاد دانشگاه برایلان در اراضی اشغالی و مشاور هیات مذاکره کننده اسرائیل در مذاکره با سازمان آزادیبخش فلسطین می گوید: "برنامه اسرائیل جهت در کنترل گرفتنِ فلسطینی ها موضوعی فرعی و غیرمهم نیست و اساسا صهیونیست ها شبانه روزی جهت پیشبرد این دستورکار تلاش می کنند". 

اسرائیل مکانیسم های مختلفی را جهت در کنترل گرفتن فلسطینی ها توسعه داده است. در این چهارچوب این رژیم در توسعه دستگاه های شناسایی بیومتریک، رایانه های پیشرفته ای که محتوای شبکه های اجتماعی و تلفن‌های همراه را اسکن و حجم زیادی از داده ها را پردازش می کنند و همچنین اِعمال جاسوسی از طریق بدافزار پگاسوس، اقدامات زیادی را علیه فلسطینی ها انجام داده و فقط و فقط سعی در به کنترل گرفتن آن ها دارند. 

صحبت های این استاد دانشگاه های اسرائیل عملا حاوی این پیام روشن و دقیق است که توصیفات مقام های اسرائیلی از عملیات های فلسطینی ها در اراضی اشغالی به عنوان اقداماتی تروریستی، عملا حتی تمامی شهروندان و نخبگان صهیونیست را نیز قانع نمی کند. در عین حال، شمار قابل توجهی بر این باورند که منطقه کرانه باختری توسط نظامیان اسرائیلی اشغال شده است و بر اساس حقوق بین الملل، اینکه مبارزان فلسطینی آن ها را هدف قرار می دهند، نوعی اقدام مشروع است. 

البته که این قبیل از طیف های اجتماعی و سیاسی اسرائیلی شاید روایت هایی که رژیم صهیونیستی ارائه می کند را به ظاهر بپذیرند با این حال، در قلب خود کاملا آگاه هستند که فلسطینی ها، مبارزان راه آزادی هستند و در عمل، رویه های غیرقانونی و نامشروعِ رژیم اسرائیل در اشغال سرزمین هایشان را رد کرده و با آن ها مبارزه می‌کنند.»
 
لینک: 
https://www.middleeastmonitor.com/20220920-more-and-more-israelis-accept-the-legitimacy-of-palestinian-resistance