زخم قبیله‌ای به عنوان یک عمل باستانی در سودان رایج بوده است اما این روزها بسیاری در حال حذف این سنت وحشتناک میان کودکان و نوادگان خود هستند.
به گزارش عصرایران به نقل از فرانس 24، این زخم‌ها عمدتا به نشانه وابستگی قبیله‌ای یا به عنوان نمادی از جذابیت بر روی پوست افراد قبیله ایجاد شده است.
"خلود مساعد" از قبیله "هاداریه" سودان به وضوح روز زخمی شدن صورت خود با تیغه‌ای تیز را به یاد می‌آورد. عملی که روزگاری در این کشور رایج بوده است.
او اینک در 80 سالگی سه خط از جای زخم‌های خود در 7 سالگی را روی گونه دارد. زخم‌هایی که به مرور زمان تیره شده‌اند.
"خلود" از روستای "ام مقاد" در 66 کیلومتری جنوب خارطوم پایتخت سودان می‌گوید: "آنها مرا نزد مردی بردند که به زخمی کردن صورت معروف بود. او این کار را با یک چاقوی کوچک انجام داد".
او گفت:"7 ساله بودم و گریه می‌کردم. آنها به من گفتند که باید این کار را انجام دهم زیرا این زخم‌ها نشانه زیبایی هستند".
زخم قبیله‌ای، عمل علامت‌گذاری روی پوست صورت است و عمدتا برای شناسایی وابستگی قبیله‌ای یا به عنوان نمادی از جذابیت روی پوست افراد ایجاد می‌شود.
براساس گزارش "گروه حقوق اقلیت‌ها" این رسم در سودانی که حدود 30 درصد جمعیت آن را اقلیت‌های آفریقایی و بقیه آن را عرب‌های سودانی تشکیل می‌دهند، اجرا می‌شود.
با این حال اجرای چنین رسومی در طول سال‌ها کاهش یافته و بسیاری آن را غیر بهداشتی، قدیمی و منسوخ می‌دانند.
مساعد زن صورت زخمی قبیله سودان می‌گوید:" در آن زمان مردم در حین اجرای این رسم آواز می‌خواندند و در گذشته ارزش زیادی داشت".
این زن زمان زیادی را صرف کنار آمدن با این زخم‌ها کرده و اینک از پایان یافتن این سنت شاکر است.
مساعد از انجام چنین رسومی برای فرزندان خود خودداری کرد تا چنین درد و رنجی را متحمل نشوند.
او گفت: "من هیچ یک از فرزندانم را برای علامت‌گذاری روی صورت به جایی نبردم". وی افزود:" الان همه چیز فرق کرده و زمان عوض شده است".
این زن صورت زخمی گفت: "الان تنها افراد مسن این نشانه ها را دارند نه نسل جوان".
"فاطمه احمد" از قبیله "جاعلین" نیز مانند "مساعد" زخم‌هایی بر صورت دارد.
او گفت: "درد زخم‌هایش تا هفته‌ها طول کشیده است". او افزود: برای تسکین دردهایش از پمادهای درمانی سنتی استفاده کرده است.
گروه‌ها و جوامع روستایی در مناطق دور افتاده سودان مدت‌ها است که برای دسترسی به خدمات پزشکی و درمانی در تقلا هستند زیرا امکانات و زیرساخت‌های این کشور بسیار ضعیف است.
بسیاری از مردان نیز به صورت مادام‌العمر علامت‌گذاری شده‌اند.
به گفته "بابیکر محمد" از قبیله "مهاس" این علائم اغلب از خطوط کوچک عمودی یا افقی روی گونه‌ها یا شکل هایی مثل حروف "T" یا "H" (انگلیسی) بوده است.
این پیرمرد 72 ساله می‌گوید در آن زمان این سنت یک انتخاب نبود. اجتناب‌پذیر بود".
او گفت: "در آن زمان مردم فرزندانشان را به نزد شخصی که به علامت‌گذاری روی چهره‌ها معروف بود می‌بردند و او چهره را مطابق نام قبیله آنها علامت‌گذاری می‌کرد".
این مرد سودانی می‌گوید او نیز از نشانه دار کردن صورت فرزندان خود خودداری کرده است.
او گفت: "من احتمالا آخرین نسل با چهره علامت‌گذاری شده در سودان هستم".
"ادریس موسی عبدالرحمن" از قبیله "جاعلین" امیدوار است که این سنت هرگز باز نگردد.
او می‌گوید این یک تحریف است و بی دلیل به مردم آسیب می‌زند".
