آیین سنج‌زنی یا نمایش سنگ زدن گروهی در مخالفت با سپاه یزید به قصد تازاندن اسبان خود بر پیکر بی جان یاران امام حسین(ع) است. در این آیین، گروهی به طور نمادین با چوب‌هایی که به آنها سنگ یا سنج گفته می‌شود از محله «وشاد» شهر آران پیاده شروع به حرکت می‌کنند و در محله‌های این شهر سنج زنی عزاداری می‌کنند و اشعار خاصی را با گویش محلی قرائت می‌کنند.
