مازیار فیروزی: نامه حیدر بهاروند به باشگاه‌های لیگ برتری درباره سقف قرارداد. در متن این نامه آمده است که اگر سه چهارم باشگاه‌ها با این پیشنهاد موافق باشند سازمان لیگ تمهیداتی را برای نظام‌مند شدن ارقام قراردادهای بازیکنان اعمال خواهد کرد. این اتفاق خوبی است اما ظاهراً دوستان در سازمان لیگ دیر به این فکر افتاده‌اند. به همین بهانه چند سؤال و نکته از آقای بهاروند و رفقایش در سازمان لیگ می‌پرسم.
1: اگر تصمیم به گذاشتن سقف قرارداد داشتید چرا پیش از اینکه فصل نقل و انتقالات آغاز شود این کار را انجام ندادید؟ حالا که خیلی از باشگاه‌های لیگ برتری بازیکنان مورد نظر خودشان را جذب کرده‌اند و رقمی را هم در قبال پیش پرداخت داده‌اند به این فکر افتاده‌اید که ارقام دریافتی زیاد است؟
2:در نامه پیشنهادی خودتان نوشته‌اید که اگر این تصمیم نهایی شود شامل قراردادهای قبلی هم خواهد شد. گمان می‌کنید بازیکنی که قرارداد رسمی بسته حاضر می‌شود از این قانون تمکین کند؟ قراردادی که بازیکن فوتبال نوشته رسمی است و بدون شک یک شکایت ساده به فیفا می‌تواند برای باشگاه‌های لیگ برتری دردسر به همراه داشته باشد.
3: سال‌ها قبل وقتی چنین قانونی در فوتبال ایران وضع شد، خیلی زود راهکار دور زدنش هم پیدا شد. فوتبالی‌ها به خوبی به یاد دارند که کدام بازیکن از آقای مدیرعامل به جای قراردادش خودرو گرفت، برای کدام بازیکن تراول‌ها را از زیر میز رد کردند و مابقی قرارداد یک بازیکن را یک مغازه در یکی از پاساژهای تهران دادند. آقای بهاروند! چقدر تضمین می‌دهید که چنین اتفاق‌هایی نیفتد؟
4:آقای بهاروند شما می‌خواهید سقف قرارداد را قانون کنید تا دیگر هیچ باشگاهی تخطی نکند و خارج از چهارچوب قانون با بازیکنان قرارداد نبندد. استاد شما خودتان غیر قانونی رئیس سازمان لیگ برتر هستید و اگر قرار است چیزی را قانون کنید از خودتان شروع کنید.
قانون‌های اینچنینی در فوتبال ایران جواب نمی‌دهد. این خط و این نشان! اگر بلبشوی دیگری به راه نیفتاد و اگر مدیر فلان باشگاه یک روز مصاحبه نکرد و پرده‌ها نیفتاد؟ آن روز امیدوارم که حرفی برای گفتن داشته باشید.
251 251
