این پژوهشگران در سال ۲۰۱۹ از یک مدل سه‌بعدی برای کشف تأثیر پرتاب موشک و ورود مجدد به فضا استفاده کردند. آن‌ها تأثیر مسابقه اخیر میلیاردر‌ها برای سفر به فضا را نیز اخیرا بررسی کردند.

 

یافته‌های آن‌ها حاکی از این است که ذرات کربن سیاه (دوده) که از موشک‌ها منتشر می‌شود در مقایسه با سایر منابع دوده ترکیبی مانند هواپیما، تقریباً ۵۰۰ برابر بیشتر گرمای اتمسفر را نگه می‌دارد که باعث افزایش تأثیر تغییرات آب‌وهوایی می‌شود.

 

علاوه بر این، پژوهش‌ها نشان می‌دهد که هرچند میزان تخریب ازون کل به دلیل پرتاب موشک‌ها در حال حاضر کم است، روند رشد گردشگری فضایی نشان‌دهنده توان بالقوه برای تخریب استراتوسفر (دومین لایه بزرگ اتمسفر که تا ۵۰کیلومتری زمین ادامه دارد) در قطب شمال در بهار است که دلیل آن آلاینده‌های موشک‌های سوخت جامد و گرمایش ایجادشده به دلیل بازگشت فضاپیما‌ها است، زباله‌ها نیز برای استراتوسفر زیانبار هستند.

 

پرتاب موشک‌ها به طور معمول با انتشار گاز‌های گلخانه‌ای و ایجاد آلاینده‌ها در اثر صنعت هواپیماسازی مقایسه می‌شود که این پژوهشگران اشتباه‌بودن این مقایسه را ثابت کردند.

 

پژوهشگران معتقدند ذرات دوده منتشرشده از پرتاب موشک‌ها تأثیرات تغییرات آب‌وهوایی بسیار بیشتری را در مقایسه با حرکت هواپیما و سایر منابع محدود به زمین دارند.

 

این محققان یادآور شدند درحال حاضر به هم‌فکری متخصصان برای یافتن بهترین استراتژی برای سروسامان‌دادن به صنعت روبه‌رشد گردشگری نیاز جدی وجود دارد.

 

آن‌ها تاکید کردند که ذرات دوده‌ای که به صورت مستقیم به لایه بالایی اتمسفر وارد می‌شود، تأثیر بسیار بیشتری بر آب‌وهوا دارد. این ذرات به دلیل حفظ گرما ۵۰۰ برابر مخرب‌تر هستند. پرتاب روزانه یا هفتگی موشک برای گردشگری فضایی، استراتوسفر را که پس از اجرای پیمان جهانی مونترال بهبود یافته بود، تهدید می‌کند.

 

پیمان جهانی مونترال در سال ۱۹۸۷ شکل گرفت و درخصوص منع مصرف موادی که به لایه اوزون صدمه می‌زنند. این پیمان یکی از سیاست‌های محیطی موفق جهانی به شمار می‌رود.