ستاره‌ای که سنگ‌ها و اجسام یخی اطراف را می‌بلعد | وجود آب در دورترین نقاط راه شیری

همشهری آنلاینیکشنبه 05 تیر 1401 - 21:45
تلسکوپ فضایی هابل شواهدی از یک ستاره کوتوله سفید پیدا کرد که سنگ‌ها و اجسام یخی را از منظومه خود می‌بلعد که این موضوع دانشمندان نشان می‌دهد، آب و سایر مواد فرار ممکن است در دورترین نقاط کهکشان راه شیری وجود داشته باشد.
ستاره کوتوله سفید

به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از دیلی‌میل، کشف اجسام یخی می‌تواند نشان دهد که ممکن است یک «مخزن آب» در لبه‌های منظومه سیاره‌ای رایج باشد و این امکان را فراهم می‌کند که حیات به شکلی که ما می‌شناسیم ممکن است در جای دیگری ظاهر شود.

محققان از داده‌های هابل و سایر رصدخانه‌ها برای تجزیه و تحلیل مواد گرفته‌شده توسط جو ستاره کوتوله G۲۳۸-۴۴ استفاده کردند.

یک کوتوله سفید اساساً بقایای ستاره‌ای ‌مانند خورشید ما پس از ریختن لایه‌های بیرونی خود و توقف سوختن از طریق همجوشی هسته‌ای است.

بنجامین زاکرمن، استاد دانشگاه UCLA و یکی از نویسندگان این مقاله می‌گوید: «زندگی همانطور که می‌دانیم به یک سیاره سنگی نیاز دارد که با عناصر مختلفی مانند کربن، نیتروژن و اکسیژن پوشانده شده باشد.»

او افزود: «به نظر می‌رسد فراوانی عناصری که در این کوتوله سفید می‌بینیم به یک بدن والدین صخره‌ای و غنی از فرار نیاز دارد؛ اولین نمونه‌ای که در میان مطالعات صدها کوتوله سفید یافتیم.»

اگرچه ستاره شناسان بیش از ۵۰۰۰ سیاره فراخورشیدی را بررسی کرده‌اند، اما در حال حاضر تنها سیاره‌ای که اطلاعات مستقیمی از اجزای داخلی آن داریم، زمین است.

سیاره‌خواری کوتوله سفید به دانشمندان فرصتی نادر می‌دهد تا سیارات را تخریب کنند و بفهمند از چه چیزی ساخته شده‌اند.

به گفته ناسا، این تیم حضور نیتروژن، اکسیژن، منیزیم، سیلیکون و آهن و سایر عناصر را اندازه‌گیری کرده‌اند.

یافتن آهن در مقادیر بسیار زیاد شواهدی برای وجود هسته‌های فلزی سیاراتی مانند زمین، زهره و مریخ است.

زاکرمن گفت: «بهترین تناسب برای داده‌های ما، ترکیبی تقریبا دو به یک از مواد شبه عطارد و مواد دنباله‌دار مانند بود که از یخ و غبار تشکیل شده است.»

فلز آهن و یخ نیتروژن هر کدام شرایط متفاوتی را برای شکل‌گیری سیاره‌ها نشان می‌دهند. هیچ شی منظومه شمسی شناخته شده‌ای با این همه از هر دو وجود ندارد.

بیشتر بخوانید:

به گفته دانشمندان ناسا، هنگامی که خورشید ما در حدود ۵ میلیارد سال دیگر از بین می‌رود، با از بین بردن لایه‌های بیرونی خود جرم خود را از دست خواهد داد. در نتیجه، اجرامی مانند سیارک‌ها، دنباله‌دارها و قمرها پراکنده خواهند شد.

زمین ممکن است در آن نقطه کاملا تبخیر شود، با این حال محققان معتقدند که مدار سیارک‌ها در کمربند اصلی آنها توسط مشتری دچار اختلال گرانشی می‌شود و در نهایت به کوتوله سفیدی که خورشید به آن تبدیل می‌شود، سقوط می‌کند.

منبع خبر "همشهری آنلاین" است و موتور جستجوگر خبر تیترآنلاین در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد. (ادامه)
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت تیترآنلاین مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هرگونه محتوای خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.