به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از وب‌سایت ساینس‌آلرت، در حالی که ما به‌طور کلی می‌دانیم که آنها چگونه شکل می‌گیرند، اما هنوز در حال یادگیری چگونگی تکامل‌شان هستیم؛ به‌ویژه زمانی که جوان هستند.

اما این به لطف بررسی‌های بزرگ آسمان شروع به تغییر کرده که به اخترشناسان امکان رصد یک ستاره نوترونی را می‌دهد که ممکن است کمی بیش از یک دهه عمر داشته باشد.

ستاره نوترونی مورد بحث با نام VT ۱۱۳۷-۰۳۳۷ شناخته می‌شود. این در یک کهکشان کوتوله در فاصله حدود ۴۰۰ میلیون سال نوری از ما قرار دارد و اولین بار در سال ۲۰۱۸ به عنوان بخشی از بررسی آسمان آرایه بسیار بزرگ (VLASS) دیده شد. VLASS یک پروژه ۷ ساله برای ایجاد نقشه رادیویی از آسمان است. پس از اتمام، حدود ۸۰ درصد از آسمان را طی سه دوره جداگانه ترسیم خواهد کرد.

پس از اولین تصویری که از VT ۱۱۳۷-۰۳۳۷ در سال ۲۰۱۸ گرفته شد، ستاره نوترونی دوباره در سال‌های ۲۰۱۹، ۲۰۲۰ و ۲۰۲۲ دیده شد. بنابراین می‌دانیم که این فقط یک نوع انفجار رادیویی گذرا نیست.

بر اساس مشاهدات، این شی به احتمال زیاد یک سحابی باد تپ اختری است. با چرخش ستاره نوترونی، میدان مغناطیسی و پرتوهای انرژی آن از سحابی اطراف عبور می‌کند و باعث می‌شود، گاز موجود در سحابی یونیزه شود و نور رادیویی ساطع کند.

نکته جالب در مورد VT ۱۱۳۷-۰۳۳۷ این است که در یک بررسی آسمانی قبلی VLA معروف به تصاویر ضعیف از آسمان رادیویی در بیست سانتی متر (FIRST) که در سال ۱۹۹۸ ساخته شده بود، دیده نشد. بنابراین بین سال‌های ۱۹۹۸ و ۲۰۱۸، ستاره نوترونی ظاهر شد.

در ظاهر، این باعث می شود VT ۱۱۳۷-۰۳۳۷ کمتر از بیست سال عمر کند، اما می‌تواند کمی قدیمی‌تر باشد. این احتمال وجود دارد که ستاره نوترونی در سال ۱۹۹۸ وجود داشته باشد، اما سحابی اطراف هنوز آنقدر متراکم بوده که مانع از رسیدن نور رادیویی به ما شود.

اما با توجه به سرعت گسترش بقایای ابرنواخترها، مه باید ظرف ۶۰ تا ۸۰ سال از بین می‌رفت، که به این معنی است که حتی قدیمی‌ترین تخمین‌ها آن را چند دهه قدمت می‌دهند، نه قرن‌ها یا هزاره‌ها. VT ۱۱۳۷-۰۳۳۷ یک ستاره نوترونی بسیار جوان و احتمالاً به سن ۱۴ سال است.

انرژی رادیویی VT ۱۱۳۷-۰۳۳۷ ۱۰۰۰۰ برابر قدرتمندتر از سحابی خرچنگ است که توسط یک ابرنواختر در سال ۱۰۵۴ پس از میلاد ایجاد شد. این بدان معناست که میدان مغناطیسی بسیار قوی تری دارد. آنقدر قدرتمند که VT ۱۱۳۷-۰۳۳۷ می‌تواند در حال تبدیل شدن به یک مگنتار باشد. مغناطیس‌ها ستاره‌های نوترونی بسیار مغناطیسی هستند که احتمالاً علت انفجارهای رادیویی سریع (FRB) هستند.

بنابراین این می‌تواند اولین مشاهده از تولد یک مگنتار باشد، اما آخرین مشاهده نخواهد بود. همانطور که اخترشناسان بررسی‌های آینده آسمان را انجام می‌دهند، به‌طور حتم تولدهای بیشتری از این اجرام قدرتمند را کشف خواهند کرد.

- تپ‌اختر ستاره نوترونی چرخانی است که با سرعت بسیار زیادی دوران می‌کند و پالس‌های مداومی از انرژی تابشی به همراه خطوط میدان مغناطیسی قوی را از خود منتشر می‌کند.