به گزارش همشهری آنلاین، رژه رنگ‌ها چه پای تلویزیون نشسته باشیم، چه در حال بازی کامپیوتری و حتی وقتی در خیابان‌های شلوغی مرکز شهر راه می‌رویم یک اتفاق عادی است؛ اما همیشه اینطور نبوده! زمانی که اولین تلویزیون‌ها وارد بازار شدند و زندگی مردم را متحول کردند، چیزی بیشتر از یک تصویر مات سیاه و سفید وجود نداشت.
حوالی سال ۱۹۵۰ اما رویدادی رخ داد که آینده سرگرمی را برای همیشه تغییر داد. اولین تلویزیون رنگی معرفی شد و یک برنامه رنگارنگ هم برای این گیرنده پخش شد. برنامه‌ای که گفتگو، موسیقی، نمایش طنز و آیتم‌های متنوعی داشت. این تغییر آینده‌ساز از ۵۰ سال قبل شروع شده بود اما به مرور و با پیشرفت الکترونیک به ثمر نشسته بود.
برنامه‌سازان از این تحول استقبال کردند و شروع به ساخت برنامه‌های رنگی کردند اما مدت زیادی طول کشید تا تلویزیون‌های خانگی رنگی شوند. تلویزیون‌های جعبه‌ای بزرگ و رنگی که به تلویزیون مبله معروف شدند، بسیار گران بودند و ۳۰ سال دیگر هم طول کشید تا اکثر تلویزیون‌های موجود در آمریکا رنگی شوند.
از آن زمان بود که فناوری سیاه و سفید راه خود را عوض کرد و در بازارهای خاص، به ویژه سیستم‌های کم‌مصرفی مانند دوربین‌های امنیتی و دستگاه‌های کوچک قابل حمل، استفاده شد. حتی امروزه هم اکثر سیستم های امنیتی از سیستم پخش سیاه و سفید استفاده می‌کنند.
اروپا کمی عقب مانده بود و بعد از ژاپن و کوبا و فیلیپین، یعنی در سال ۱۹۶۷، پخش منظم رنگی پیدا کرد و پرچمدار این تحول هم آلمان صنعتی و پیشرو بود. سرعت پذیرش این پیشرفت، کم کم زیاد شد و تا دهه ۸۰ دیگر کشورهای جهان هم به تلویزیون‌ها و پخش‌های رنگی مجهز شدند، در ایران ورود اولین تلویزیون رنگی مربوط به سال ۵۲ شمسی (۱۹۷۳) است.
امروز (۲۵ ژوئن) را در تقویم به نام این تحول نامگذاری کردند و شاید جالب باشد اگر «بربادرفته» و «جادوگر شهر اوز» را که جزو اولین فیلم‌های ساخته شده رنگی هستند، بار دیگر ببینید؛ شاید این فیلم‌ها را راحت پیدا کنید اما دیگر خرید یک تلویزیون سیاه و سفید آکبند ممکن نیست و اگر به مجموعه‌داری و کلکسیونری علاقه دارید باید در بازارهای دست دوم فروشی به دنبال یک دستگاه پخش قدیمی بگردید. البته نه آنقدر قدیمی، بلکه تنها حدود ۶۰ سال!
