از سال گذشته، آفتی به نام «پروانه‌ی برگخوار سفید بلوط» در زاگرس طغیان کرده که با سرعت چشمگیری در حال گسترش و نابودسازی درختان ارزشمند بلوط است. اگر هرچه زودتر برای مبارزه با این آفت و محدودسازی دامنه‌ی خسارت‌های آن راه‌حلی سازگار با محیط زیست نیابند، خسارتی مرگبار و گسترده به خاک و منابع آب کشور وارد خواهد شد.
در سال گذشته، در منطقه‌هایی از استان کهکیلویه و بویر احمد که آفت برگخوار بلوط طغیان داشت، اقدام به پاشیدن محلولی با نام اختصاری BT بر روی درختان جنگلی کرده‌اند. شماری از مدیران و کارشناسان منابع طبیعی گفته‌اند که این محلول برای جانداران دیگر خطری ندارد که این ادعا نیاز به بررسی دقیق دارد. چیزی که بدیهی است، مبارزه‌ی شیمیایی با یک آفت در سطح ده‌ها و شاید صدها هزار هکتار اساساً امکان‌پذیر و معقول نیست. آن‌چه که ضروری است کمک سریع به افزایش دشمنان طبیعی این آفت (بعضی حشرات و پرندگان که پژوهش‌هایی هم روی آن‌ها صورت گرفته) و کاستن از فشارهای چندجانبه بر زاگرس مانند چرای بی‌رویه، کشاورزی در زیر درختان جنگلی، چوب‌بُری، زغال‌گیری، برداشت سنگ و خاک (با عنوان معدن‌کاری) و دستکاری در نظام آب‌شناختی کوهستان است. تردیدی نیست که این‌گونه فشارها، تحمل طبیعی درختان را در برابر آفت‌ها و بیماری‌ها کم می‌کند.
در هفته‌های اخیر، شماری از گروه‌های محلی مانند «پویش من صدای زاگرسم» و کنشگران منطقه‌ی الگن که چند سال است در احیای جنگل‌های بلوط منطقه فعال‌اند، و نیز سازمان‌های مردم‌نهاد مانند گنجه‌ی پشتیبان زیستبوم که یک نهاد نیکوکاری محیط زیستی است، اطلاعات خوبی در زمینه‌ی نقاط درگیر و نحوه‌ی گسترش آفت گردآوری کرده و با پیمایش منطقه، تهیه‌ی عکس و فیلم، و اطلاع‌رسانی در فضای مجازی کوشیده‌اند توجه مقام‌های مسوول و عموم مردم را به این خطر بزرگ جلب کنند. ضروری است هرچه زودتر کارگروهی شامل کارشناسان سازمان جنگل‌ها و مراتع، استادان دانشگاه، کارشناسان گیاه‌پزشکی، و نمایندگان سازمان‌های مردم‌نهاد تشکیل شود تا برای نجات جنگل‌های بلوط از این آفت چاره‌اندیشی و اقدام صورت گیرد.
*کنشگر محیط‌زیست
4747
