به گزارش خبرنگار تاریخ و اندیشه ایرنا، آیت الله صادق خلخالی در بخشی از خاطرات خود درباره عباس امیرانتظام نوشته است: به عقیده اینجانب، آقای کریم سنجانی خیلی بهتر از آقای بازرگان بود. چون آقای سنجانی نزد شاه رفت و رک و صریح گفت که باید از ایران برود ولی چنین صراحتی را کسی در بازرگان سراغ ندارد.
بازرگان مرموزانه می کوشید تا مقام امام خمینی را کوچک جلوه دهد. او در مصاحبه اش با حامدالگار، پروفسور معروف آمریکایی؛ مقام امام را خیلی پایین آورد و از الگار قول گرفت که مصاحبه چاپ نشود. ولی سرانجام متن مصاحبه به دست مسلمانان افتاد و به چاپ رسید و این از الطاف خداست که بازرگان ها باید افشا شوند.
بازرگان از مجاهدین خلق از جمله رجوی پشتیبانی کرده و آنها را فرزندان خود می خواند. بازرگان در هر اعلامیه ای که به هر مناسبتی صادر می کرد گوشه و کنایه ای هم به امام می زد. حرکات مرموزانه او، ضدانقلاب را در سراسر ایران گستاخ کرد. آنها از همان ابتدا، حکومت دمکراتیک را در مقابل حکومت اسلامی مطرح کردند که البته با مخالفت صریح امام روبرو شدند.
آقای بازرگان با پشتیبانی وسیع خود از آقای امیرانتظام، کار را به جایی رساند که نزد همه نهادهای انقلابی و حتی افراد خوش بین، موقعیت خویش را از دست داد. امیرانتظام که یکی از مهره های حساس ضدانقلاب بود از ابتدای روی کار آمدن دولت موقت به عنوان سخنگو و وزیر مشاور این دولت انتخاب شد و اطلاعات مهم و سری مملکت را به ضدانقلاب و آمریکایی ها می داد.
یکی از خیانت های آشکار امیرانتظام، خارج کردن مستشاران و در واقع جاسوسان آمریکایی از فرودگاه مهرآباد بود که بدون تفتیش آنها صورت گرفت. بازرگان و دکتر یزدی و امیرانتظام در این کار دست داشتند. آنها مستشاران نظامی آمریکا که بیش از بیست هزار نفر بودند را بدون بازرسی اثاثیه و بار و بنه آنها با هواپیمای آمریکایی از ایران خارج کردند و این یک خیانت آشکار بود.
امیرانتظام پس از استعفای دولت موقت به جرم های مختلف دستگیر شد. بازرگان و یدالله سحابی و دکتر یزدی و سایر اعضای دولت موقت کم و بیش در دادگاه امیرانتظام حاضر و به نفع او شهادت می دادند. از طرف دیگر هم تعدادی از برادران از جمله محمدمنتظری، هادی غفاری و مهدی کروبی در دادگاه امیرانتظام علیه او شهادت دادند.
سرانجام دادگاه حد وسط را گرفت و امیر انتظام را به حبس ابد محکوم کرد.
ما هم اصرار می کردیم که امیرانتظام باید اعدام شود ولی قبول نکردند. اگر زمان پیامبر اسلام(ص) بود امیرانتظام مفسد فی الارض شناخته می شد.
منبع: خاطرات آیت الله خلخالی. صادق خلخالی. نشر سایه
