به گزارش بهداشت نیوز، فلاونوئیدها فعالیت آنتی‌اکسیدانی دارند و با سرکوب التهاب از بسیاری از بیماری‌ها از جمله سرطان، بیماری‌های قلبی، دیابت و پوکی استخوان جلوگیری می‌کنند.
کاکائو، سیب، چای، انواع توت، میوه‌های درختی از قبیل لیمو، موز و پرتقال، گلابی، هلو، زردآلو، انواع آجیل و حبوبات، سویا، سبزیجات و ادویه جات حاوی این ماده غذایی هستند.
مطالعات جدید با بررسی یک دوره ۳۴ ساله روی ۵۹۹ زن و ۶۵۲ مرد که اخیر به این بیماری مبتلا شده‌اند، نشان می‌دهد افرادی که رژیم غذایی حاوی مقادیر بالای فلاونوئید دارند (حدود ۶۷۳ میلی‌گرم در روز)، در مقایسه با افرادی که این ماده غذایی را زیاد مصرف نمی‌کنند (حدود ۱۳۴ میلی‌گرم در روز)، ۷۰ درصد شانس زنده‌ماندن بیشتری دارند. محققان کاهش سطح التهاب عصبی مزمن را در این امر دخیل می‌دانند.
استفاده روزانه ۵۰۰ میلی‌گرم از این ماده غذایی برای سلامتی کافی است. محققان احتمال می‌دهند خاصیت ضد التهابی و بهبود عملکرد رگ‌های خونی منجر به تاثیر آن بر سلامت عمومی شود. استفاده از این ماده غذایی به ویژه در افراد سیگاری توصیه شده است؛ گرچه فلاونوئید اثر مخرب سیگار را خنثی نمی‌کند، ولی منجر به بهبود عملکرد عروق خونی می‌شود.
بیماری پارکینسون معمولا با لرزش غیرارادی یک دست آغاز می‌شود و به تدریج اکثر اندام‌ها را درگیر می‌کند. عدم تعادل، درد عصبی، بی‌اختیاری، اختلال خواب، تعریق بیش‌از حد، افسردگی و اضطراب از دیگر علائم این عارضه است.
علائم اولیه بیماری شامل لرزش بی‌اختیار در دست، انگشتان دست و چانه، ریز شدن دست‌خط، کاهش حس بویایی، اختلال خواب و بدخوابی، مشکل در حرکت و راه رفتن و کاهش تعادل، احساس سفتی و کاهش انعطاف‌پذیری پاها، یبوست، کاهش تن صدا، سرگیجه و غش کردن است.
در مجموع می‌توان گفت این عارضه ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است که منجر به آسیب به سلول‌های عصبی می‌شود. این افراد به مرور از شرکت در اجتماع و فعالیت‌های اجتماعی سر باز می‌زنند و دچار افسردگی می‌شوند.
معمولا علائم پارکینسون از ۵۰ سالگی نمایان می‌شود. البته ممکن است از هر ۲۰ بیمار مبتلا، علائم در یک نفر قبل از ۴۰ سالگی بروز کند. بر اساس بنیاد پارکینسون، مردان ۱.۵ برابر بیشتر تحت تاثیر این بیماری قرار دارند.
