وی در معادن کامستاک تجارب اولیه خود را کسب کرد و در جریان کار در معادن ویرجینیا سیتی با مالکان شرکت معدن اوفر، جورج هرست و شرکای او جیمز هاگین و لوید تویس آشنا و با آنها دوست شد. در سال ۱۸۷۲ دالی خرید معدن اونتاریو در نزدیکی پارک سیتی یوتا را به گروه هرست پیشنهاد داد. طی ۱۰ سال معدن اونتاریو ۱۷میلیون دلار تولید کرد و توانست بیش از ۶میلیون دلار سود سهام پرداخت کند و میلیون‌ها دلار برای هرست، تویس و هاگین سود به بار آورد.
دوستی میان آنان سال‌ها ادامه یافت و با کمک همدیگر معدن مس آناکوندا را در بیوت مونتانا تاسیس کردند. دالی در ۱۸۷۶ به عنوان کارگزار برادران واکر به بیوت آمده بود تا درباره یک معدن به نام آلیس تحقیق کند. واکرها معدن را خریدند و دالی را در آنجا به عنوان ناظر استخدام کردند. آنان سهم کوچکی از معدن را نیز به وی دادند.
دالی به عنوان یک مهندس و زمین‌شناس چشم تیزبینی داشت و هنگام کار در معدن آلیس متوجه ذخایر هنگفتی از سنگ مس در آنجا شد. وی توانست به چند معدن دیگر منطقه دسترسی یابد و به این نتیجه رسید که آن ناحیه سرشار از مس است. او از کارفرمایانش برادران واکر خواست آناکوندا را بخرند و هنگامی که امتناع آنان را دید، خود آن را خرید. وی پس از فروش سهم خود در معدن آلیس به ارزش ۳۰هزار دلار، هم‌وغم خود را معطوف به معدن مس آناکوندا کرد.
از آناکوندا در اصل به عنوان یک معدن نقره بهره‌برداری شده بود اما دالی که می‌دانست یکی از بزرگ‌ترین ذخایر مس در آنجا واقع شده، آن را خرید. دالی که سرمایه‌ای برای توسعه این معدن نداشت به دوستان قدیمی‌اش هرست، هاگین و تویس مراجعه کرد و آنها میلیون‌ها دلار به وی کمک کردند.
وی بعدتر یک کارخانه ذوب برای به دست آوردن مس ساخت و در دهه هشتاد قرن نوزدهم با شرکت معدن آناکوندا بدل به یک‌میلیونر شد. او همچنین مالکیت یک خط آهن، راه‌آهن بیوت، آناکوندا و پاسیفیک را به دست آورد تا بتواند سنگ معدن را به کارخانه خود در آناکوندا به آسانی حمل کند؛ او این شهر را برای کارمندانش که در کارخانه او کار می‌کردند، ساخت. در سال ۱۸۹۴ وی کمپینی راه‌اندازی کرد تا آناکوندا را به عنوان مرکز ایالت مونتانا معرفی کند اما در این کار ناکام ماند. وی در ۱۲ نوامبر ۱۹۰۰ درگذشت.
