به گزارش ایرنا زندگی و زنده ماندن همه ما تقریبا به یک مایع قرمز رنگ بند است همانطور که بدون آب نمی توان زندگی کرد بدون خون کافی در بدن هم نمی توان زنده ماند.

به طور کلی می‌توان گفت که اهدای خون برای کمک به افراد و بیماران نیازمند حس معنوی و معنویت را در انسان تقویت کرده و بسیاری از بیماران را درمان می کند.

یکی از دغدغه‌های همیشگی سیستان و بلوچستان کمبود خون بوده زیرا این استان بیشترین تعداد بیماران تالاسمی را در کشور داراست و به گفته کارشناسان اگر به این بیماران خون نرسد ممکن است حیات آن‌ها به خطر بیافتتد.

جدای از نیاز بیماران تالاسمی، مجروحان حوادث رانندگی که تعدادشان در این استان نیز اندک نیست معمولا به خون نیاز دارند و اگر خون به مصدومان این قبیل حوادث و یا سوانح طبیعی نرسد احتمال بروز اتفاقات ناگواری خواهد بود.

همه‌گیری جهانی ویروس کرونا به صورت گسترده‌ای فعالیت‌های مختلف را مختل کرده و یکی از این فعالیت‌ها که در تامین سلامت جامعه نیز دخالت دارد اهدای خون است.

با انتشار بیماری کرونا شمار مراجعه مردم به پایگاه‌های انتقال خون به دلیل ترس از انتقال کرونا در این مکان‌ها کاهش یافته در حالی که به گفته مسوولان در این مکان‌ها هیچ خطری افراد را تهدید نمی‌کند.

اهدا خون به معنی اهدا زندگی به هم‌نوعان

وارد مرکز انتقال خون زاهدان می‌شویم با چند تن از همشهریان گفت‌وگو می‌کنیم جوانی ۲۵ ساله به نام علی کیخا از احساس خوبش در زمان اهدا خون گفت و اظهارداشت: اولین باری که برای اهداء خون آمدم احساس آرامش بسیار خوبی داشتم که این حس هر زمان برای اهدا به پایگاه انتقال خون مراجعه کردم در من بوجود آمده است.

وی افزود: خوش‌حالم که می‌توانم به تعدادی از هم‌استانی‌هایم زندگی را هدیه کنم چراکه رضایت خداوند در گرو رضایت خلق است و اهدا خون من می‌تواند رضای الهی را به دنبال داشته باشد.

این جوان اهداکننده خون ادامه داد: همان‌طور که مشهوده تمام پروتکل‌های بهداشتی در این مکان رعایت شده و من با خاطری آسوده خون می‌دهم زیرا می‌دانم هیچ تهدیدی از نظر ابتلا به ویروس کرونا وجود ندارد.

یکی دیگر از شهروندان به نام زهره انصاری نیز گفت: برای تامین خون کافی و سالم و برآوردن نیاز بیماران وجود اهدا کنندگان مستمر و داوطلب ضروری است به همین خاطر سعی کرده‌ام در بازه‌های زمانی مختلف به این مرکز آمده و خون اهدا کنم.

وی ادامه داد: اهدا زندگی یک ضرورت اجتماعی است زیرا بدون آن توسعه اجتماعی محقق نمی‌شود، همه ما به هم‌یاری تک تک افراد جامعه نیاز داریم.

بیماران تالاسمی در انتظار خون 

در این رابطه با وحید شهنوازی رییس انجمن تالاسمی گفت‌وگو کردیم وی بیان کرد: سیستان و بلوچستان تعداد زیادی بیمار مبتلا به تالاسمی دارد که اگر در زمان مقرر به آنان خون نرسد مشکلات زیادی برای زندگی و حیات آنان اتفاق خواهد افتاد.

وی ادامه داد: سه هزار و ۲۰۰ بیمار تالاسمی در استان وجود دارد که بیشتر آنان ساکن روستاها هستند و در هفت مرکز خون‌گیری شهری خون دریافت می‌کنند، با این هزینه‌های سنگین مجبورند در هر دوره ۱۵ تا ۲۰ روزه به امید دریافت خون به شهر بروند اما متاسفانه برخی مواقع دست خالی بازمی‌گردند.

رییس انجمن تالاسمی خاطرنشان کرد: تامین خون برای افراد مبتلا به تالاسمی بسیار مشکل است چراکه یک فرد معمولی اهدا کننده خون به طور میانگین هر ۶ ماه یکبار می‌تواند خون اهدا کند اما یک فرد مبتلا هر ۱۵ تا ۲۰ روز به خون نیاز دارد.

وی بیان کرد: اهدای خون در سیستان و بلوچستان کم است و باید فرهنگ‌سازی درستی در این زمینه صورت گیرد و سازمان انتقال خون نیز تمام تلاش خود را در جهت افزایش اهداکنندگان انجام می‌دهد.

نرگس شهرکی  از پرستاران بخش تالاسمی یکی از بیمارستان های زاهدان به خبرنگار ایرنا اظهارداشت: وقتی بیماران تالاسمی را می‌بینم که به امید تزریق خون می‌آیند اما خونی برای تزریق وجود ندارد و ناامید باز می‌گردند بسیار متاثر می‌شوم.

وی ادامه داد: اگر به بیماران نیازمند خون در موقع مناسب خون تزریق نشود ممکن است این افراد اگر کودک یا نوجوان هستند تغیر چهره داده و اگر بزرگسال‌اند خطر سکته قلبی در آنان افزایش پیدا کند.

این کارشناس پرستاری تصریح کرد: تالاسمی از جمله بیماری‌های ژنتیکی بوده که بر اثر آن هموگلوبین ساختار طبیعی خود را از دست می‌دهد و هموگلوبین غیر موثر در بدن تولید می‌شود که به علت معیوب بودن قادر به اکسیژن رسانی مطلوب به اعضای بدن نیست.

وی خاطرنشان کرد: ۲۰ درصد از خون‌های اهدایی در کشور به مصرف بیماران تالاسمی می‌رسد لذا نیاز است همه آحاد جامعه به اهدا خون اهمیت بدهند. 

شهرکی بیان کرد: من وقتی لبخند بیماران تالاسمی را می‌بینم از ته قلبم خوش‌حال می‌شوم زیرا آنان هم‌نوع ما هستند و می‌توانند همانند ما زندگی کنند اگر خون به موقع به آنان برسد.

سیستان و بلوچستان نیازمند تمامی گروه‌های خونی است

در این باره با مدیرکل انتقال خون سیستان و بلوچستان به گفت‌وگو نشستیم، دکتر سهیلا خسروی اظهارداشت: وضعیت خون استان اصلا پایدار نیست و اکنون نیاز استان همچنان از طریق سایر استان‌ها و همکاری شبکه خون‌رسانی کشور تامین می‌شود و نیازمند تمامی گروه‌های خونی هستیم.

وی افزود: از ابتدای سالجاری تاکنون ۴۷ هزارو ۹۹۳ نفر برای اهدای خون به پایگاه‌ها و مراکز سازمان انتقال خون سیستان‌ و بلوچستان مراجعه کردند که ۳۸ هزار و ۴۸۸ نفر آنان موفق به اهدای خون شدند.

مدیرکل انتقال خون سیستان و بلوچستان ادامه داد: از مجموع اهدا کنندگان خون در سیستان و بلوچستان ۲ هزارو ۸۳۴ نفر زن و ۳۵ هزار و ۶۵۴ نفر مرد بودند.

وی با بیان اینکه این میزان حدود ۵۴ درصد نیاز استان را تامین کرده است، افزود: متوسط میانگین درخواست ماهانه خون و فرآورده‌های خونی استان ۱۲ هزارو ۳۳۲ واحد است.

خسروی بیان کرد: میزان مصرف خون و فرآورده‌های خونی از ابتدای امسال تاکنون ۹۸ هزار و ۶۵۶ واحد خون و فرآورده‌ها، ۷۲ هزار و ۷۵۶ واحد گلبول قرمز، ۱۱ هزارو ۲۰۱ پلاکت و ۱۴ هزارو ۶۹۹ فرآورده‌های پلاسمایی بوده است.

وی با اشاره به اینکه کمبودها از پایگاه‌های معین در سطح کشور دریافت می‌شود، گفت: از ابتدای سال تاکنون ۳۳ هزارو ۴۹۹ واحد خون از سایر استان‌ها بویژه شهرهای سمنان، بیرجند و بجنورد دریافت شده است.

مدیر کل انتقال خون استان افزود: بیش از سه هزار و ۲۰۰ نفر بیمار تالاسمی موجود سیستان و بلوچستان ۶۴ درصد خون‌های اهدایی را مصرف می‌کنند.

وی  اظهار داشت: با توجه به ویروس کرونا و کاهش مراجعات میزان ذخایر خونی استان کاهش یافته است اما پایگاه‌های انتقال خون در سیستان و بلوچستان از ایمنی بسیار بالایی برخوردار هستند و هم استانی‌های عزیز نباید نگران آلوده شدن به ویروس کرونا در این مراکز باشند.

مدیرکل انتقال خون سیستان و بلوچستان دارا بودن حداقل وزن ۵۰ کیلوگرم، نداشتن سابقه رفتار پرخطر، پایین نبودن فشار خون، دارا بودن حداقل ۱۸ سال تمام و حداکثر ۶۰ سال تمام، برخورداری از سلامت کامل و مبتلا نبودن به کم‌خونی را از شرایط لازم برای اهداکنندگان خون عنوان کرد.

خون سالم نجات دهنده زندگی است و همه روزه در سراسر جهــان بســیاری از افــراد بــه خــون و فرآورده های خونی نیاز پیدا می‌کنند در سیستان وبلوچستان با توجه به تعداد زیاد بیماران تالاسمی و تصادفات جاده‌ای این نیاز پررنگ تر بوده که لازم است همه متولیان فرهنگی در جهت فرهنگ‌سازی صحیح در این زمینه پیشگام شوند.