به گزارش بهداشت نیوز، تشنج یکی از شایعترین اختلالات سیستم عصبی است که بر کودکان و بزرگسالان از همه نژادها و قومیت ها تاثیر می گذارد. مغز متشکل از سلول های عصب است که از طریق فعالیت الکتریکی با همدیگر ارتباط برقرار می کنند. حمله زمانی رخ می دهد که یک یا چند بخش از مغز دارای حجمی از سیگنال های الکتریکی غیرطبیعی هستند که سیگنال های طبیعی مغز را متوقف می کنند. هرچیزی که در روابط طبیعی بین سلول های عصب مغز وقفه ایجاد کند، می تواند باعث حمله شود که این شامل تب بالا، بالا رفتن یا افت قندخون، ترک مشروبات الکلی یا مواد مخدر یا ضربه مغزی است. اما وقتی که یک کودک بدون هیچ دلیل مشخصی دچار 2 یا چندین حمله می شود، به آن تشنج می گویند. حمله انواع مختلفی دارد. نوع حمله به ناحیه و مقداری که مغز درگیر آن می شود و اینکه چه اتفاقی در طول حمله رخ می دهد، بستگی دارد. 2 دسته از حمله های تشنجی شامل حمله کانونی (جزئی) و حمله عمومی هستند.

چه چیزی باعث حمله در کودک می شود؟
حمله می تواند بدلایل متعددی رخ دهد از جمله: بهم ریختن تعادل مواد شیمیایی مغز که سیگنال های عصب را ارسال می کنند،  تومور مغزی، سکته مغزی، آسیب مغزی ناشی از بیماری یا ضربه حمله ممکن است ناشی از ترکیب موارد ذکر شده باشد. در اکثر موارد، دلیل حمله را نمی توان پیدا کرد.

علایم حمله در کودک چیست؟
علایم حمله در کودک به نوع حمله بستگی دارد. علایم عمومی یا هشداردهنده یک حمله می تواند شامل موارد: خیره شدن به یک نقطه، حرکات پرشی بازوها و پاها، سفت شدن بدن، از دست دادن هوشیاری، مشکل در تنفس یا قطع تنفس، از دست دادن کنترل ادرار یا مدفوع، افتادن ناگهانی روی زمین بدون هیچ دلیلی بخصوص وقتی با از دست دادن هوشیاری همراه باشد، پاسخ ندادن به سروصدا یا کلمات در یک دوره کوتاه، گیجی یا منگی، سر تکان دادن به صورت ریتمیک وقتی با از دست دادن هوشیاری همراه است، پلک زدن سریع و خیره شدن به یک نقط در طول حمله، لب های کودک کبود می شوند و تنفس او ممکن است طبیعی و نرمال نباشد. بعد از حمله، کودک ممکن است گیج و خواب آلود شود. علایم حمله ممکن است شبیه برخی بیماری ها باشد. بنابراین با مراجعه به پزشک یا مراقبین سلامت از وضعیت سلامت کودک و بیماری او اطمینان حاصل کنید.  

چگونه حمله در کودک تشخیص داده می شود؟
پزشک یا مراقبین سلامت، اطلاعاتی در مورد علایم کودک و سابقه بیماری او کسب می کنند. همچنین دیگر عوامل که ممکن است باعث بروز حمله در کودک شود را مورد بررسی قرار می دهد که این عوامل شامل مواردی از جمله: سابقه تب یا عفونت، ضربه به سر، بیماری های مادرزادی، تولد زودتر از موعد، مصرف برخی داروها می باشد.

پزشک می تواند کودک را تحت آزمایشات از جمله: آزمایش مغز و اعصاب، آزمایشات خون برای چک کردن مشکلات قندخون و دیگر عوامل، عکسبرداری از مغز مثل ام.آر.آی یا سی تی اسکن، الکتروانسفالوگرام برای آزمایش فعالیت الکتریکی مغز کودک، سوراخ کردن کمر برای اندازه گیری فشار مغز و کانال نخاع و آزمایش مایع نخاعی مغز برای تشخیص عفونت یا دیگر مشکلات قرار دهد.
 

چگونه حمله در کودک درمان می شود؟
هدف از درمان، کنترل، متوقف کردن یا کاهش دفعات حمله است. درمان اغلب با دارو انجام می شود. از انواع داروها برای درمان حمله و تشنج استفاده می شود. پزشک یا مراقبین سلامت لازم است نوع حمله کودک را تشخیص دهند. داروها براساس نوع حمله، سن کودک، عوارض جانبی، هزینه و استفاده آسان انتخاب می شوند. داروهایی که در خانه استفاده می شوند، معمولا خوراکی بوده و به صورت کپسول، قرص، شربت یا اسپری می باشند. برخی داروها نیز به صورت مقعدی یا در بینی استفاده می شود. اگر کودک در بیمارستان بستری باشد، داروها به صورت تزریقی یا درون وریدی استفاده می شود.  
 

داروهای کودک باید سروقت و به موقع و طبق تجویز پزشک به او داده شود. دوز دارو لازم است برای کنترل حمله تنظیم شود. همه داروها می توانند عوارض جانبی داشته باشند. درمورد عوارض جانبی دارو با پزشک یا مراقبین سلامت صحبت کنید. اگر کودک دچار عوارض جانبی دارو شد، با پزشک یا مراقبین سلامت صحبت کنید. دارو را خودسرانه قطع نکنید که این کار می تواند باعث حملات شدید یا بیشتری شود.

منبع: pourateb