گاز‌های سمی چاه مثل متان و اتان، سولفید هیدروژن، آمونیاک، دی‌اکسیدکربن و مونوکسیدکربن هستند که حتی گاهی در تنفس برخی از این گاز‌ها با خطر مرگ افراد همراه است. انفجار در سیستم‌های فاضلاب شهری، معمولا خارج از محوطه سکونت شما صورت می‌گیرد نه درون واحد مسکونی شما. این حجم از گاز که در شرایط خاص باعث انفجار می‌شود، در فاضلاب‌های شهری وجود دارد نه در توالت‌های خانگی.

«به تازگی توصیه‌ای در شبکه‌های مجازی منتشر شده است مبنی بر این که «به علت قطعی برق عده‌ای با شمع به سرویس بهداشتی می‌روند. این کار به هیچ عنوان نباید انجام شود، زیرا گازی که از فاضلاب انسانی منتشر می‌شود و به بیوگاز معروف است، بسیار قابل اشتعال و خطرناک است و بردن هر نوع شعله در دستشویی ممکن است باعث انفجار‌های بزرگی شود!»

در خصوص اعتبار این ادعا باید بگوییم در چاه‌ها و فاضلاب‌های قدیمی که سیستم سیفون و هواکش وجود نداشت و همچنین حفره کاسه توالت مستقیم روی دهانه چاه بود، احتمال بروز این اتفاق بر اثر بالاآمدن گاز‌های سمی و قابل انفجار، در حد بسیار کمی وجود داشت، اما در ساختمان‌های امروزی که وجود سیفون و هواکش ضروری است و از لوله‌های ونت به عنوان هواکش استفاده می‌شود تا این لوله‌ها بو و رطوبت و گاز‌های موجود در مسیر فاضلاب را به بیرون هدایت کنند این اتفاق هرگز رخ نمی‌دهد؛ بنابراین اگر قرار باشد گاز فاضلاب به داخل منزل شما نفوذ کند، شما از بوی بد و نامطبوع آن، حتی دقیقه‌ای در منزل نمی‌توانید بمانید.

گاز‌های سمی چاه

گاز‌های سمی چاه مثل متان و اتان، سولفید هیدروژن، آمونیاک، دی‌اکسیدکربن و مونوکسیدکربن هستند که حتی گاهی در تنفس برخی از این گاز‌ها با خطر مرگ افراد همراه است. انفجار در سیستم‌های فاضلاب شهری، معمولا خارج از محوطه سکونت شما صورت می‌گیرد نه درون واحد مسکونی شما. این حجم از گاز که در شرایط خاص باعث انفجار می‌شود، در فاضلاب‌های شهری وجود دارد نه در توالت‌های خانگی.»/روزنامه جام جم