به گزارش ایسنا، روزنامه «جوان» در ادامه نوشت: خلبانان نیروی هوایی در نخستین روزهای سخت دفاع مقدس کار مهمی انجام دادند و با آمادگی و شجاعت بالایی، مواضع دشمن را مورد هدف قرار دادند. اگر رشادت و دلاوری خلبانان در آن روزها نبود، وضعیت جنگ در نخستین روزهایش طور دیگری رقم می‌خورد و ادامه جنگ برای رزمندگان بسیار سخت‌تر می‌شد.
امیر سرلشکر خلبان شهید کاظم ظریف‌خادم یکی از همین خلبانان شجاعی است که با تجاوز دشمن، بدون اتلاف وقت خودش را به فرماندهان جهت انجام هر مأموریتی معرفی می‌کند. خلبانان زبده و ماهر نیروی هوایی در دفاع مقدس یکی از برتری‌های ایران به شمار می‌رفتند و همین نقطه قوت کار را برای ارتش بعث سخت می‌کرد. آن‌ها در معادلاتشان خیلی روی مهارت خلبانان ایرانی حساب نکرده بودند و فکر نمی‌کردند این خلبانان آن‌ها را در زمین و هوا غافلگیر کنند. شهید ظریف خادم پس از گذراندن دوره‌های مقدماتی و درس‌های پایه در ایران، برای گذراندن دوره‌های پیشرفته و تکمیلی راهی امریکا شد و بقیه دوره‌هایش را در این کشور دید. او نه تنها در ایران بلکه در امریکا هم جزو برترین نفرات دوره خود بود و در سال ۱۳۵۲ به عنوان نفر اول دوره آموزش خلبانی با جنگنده اف ۵ به میهن بازگشت.
پس از آمدن به ایران به پایگاه چهارم شکاری وحدتی دزفول رفت و پس از آن به تبریز پرواز کرد تا فعالیتش را در پایگاه دوم شکاری این شهر ادامه دهد. شهید ظریف خادم به قدری مهارت داشت که به عضویت گروه آکروجت نیروی هوایی درآمد و پروازهای بی‌نظیرش در کنار این تیم روز به روز بر مهارتش افزود.
با تجاوز سراسری دشمن، این خلبان میهن‌پرست در نخستین روز جنگ با احساس وظیفه‌ای بالا خود را به پایگاه دوم شکاری و خدمت جناب فرزانه فرمانده وقت پایگاه رساند و تقاضای پرواز کرد و گفت که حاضر است بدون درجه و حقوق پرواز کند که با تقاضای او موافقت شد. همان فردای آغاز جنگ با حضور در عملیات ۱۴۰ فروندی یا کمان ۹۹ همراه سایر همرزمانش توانست نقش مؤثری در نابودی توان رژیم بعثی ایفا کند. شهید ظریف خادم در آن روزهای نخستین بسیار پرتلاش و پرکار بود و مزد مجاهدت‌هایش را نیز در همان روزها گرفت و در سوم مهر ۱۳۵۹ به شهادت رسید و نامش برای همیشه در تاریخ کشور ماندگار شد. عصر سوم مهر که مصادف با چهارمین روز جنگ بود به سروان کاظم ظریف خادم مأموریت بمباران یکی از پادگان‌های اطراف شهر اربیل عراق ابلاغ شد. خلبان جاوید دل‌انور درباره این پرواز می‌گوید: «من هم به عنوان شماره دو انتخاب شدم. تا توجیه پرواز، تهیه نقشه و دیگر مقدمات را انجام دادیم، کمی دیر شد. نزدیک غروب به سوی هدف پرواز کردیم. دقایقی بعد هنوز به منطقه هدف نرسیده بودیم که ظریف خادم روی رادیو گفت یک پست دیده‌بانی دشمن را دیده است و از من خواست همان جا بالای سرش دور بزنم تا او ابتدا آن پست را که تهدیدی برای پروازهای ما بود، نابود کند و بعد به سمت هدف ادامه دهیم.
جنگ چند روزی بیشتر نبود که شروع شده بود و ما هنوز تجربه کافی نداشتیم. ضمناً همه خلبان‌های ما از اعتماد به نفس بالایی در مقابله با دشمن بعثی برخوردار بودند. به همین دلیل و بدون هر گونه سؤال دستور را اجرا کردم. ظریف خادم دوری زد و موقعیت هواپیما را به سمت هدف تنظیم کرد و به سمت آن شیرجه زد. با کمال حیرت و در بهت‌زدگی کامل دیدم او با همان زاویه ادامه داد تا به زمین برخورد کرد! چند بار صدایش زدم: «جناب سروان، جناب سروان!» ولی جوابی نشنیدم! از آنجا که ظریف خادم از خلبانان خیلی ورزیده و ماهر و با سابقه پروازی کاملاً درخشان و روشن بود، تنها عامل احتمالی می‌توانست اصابت گلوله‌ای به خود او باشد. یکی دو دور دیگر بالای سرش زدم، شاید اثری از او یا چتر نجاتش ببینم، اما فایده‌ای نداشت. کاظم ظریف خادم دعوت حق را لبیک گفته و به دیار معبودش شتافته بود.» پیکر پاک شهید در گورستانی واقع در سپاه پنجم عراق در اربیل دفن و بقایای آن در سال ۱۳۷۰ تحویل ایران می‌شود.
انتهای پیام
