به گزارش مشرق، جمعی از شاعران آیینی کشور همزمان با فرارسیدن اربعین حسینی و ایام عزاداری بر سرور و سالار شهیدان، تازه‌ترین سروده‌های خود را به این موضوع اختصاص دادند. در این میان، برخی از آنان که امسال، چون سال‌های گذشته توفیق سفر به کربلا را نداشتند، از راه دور به ساحت اباعبدالله الحسین (ع) عرض ارادت کردند.

سروده ذیل از نغمه مستشارنظامی، از شاعران جوان کشور با همین موضوع است که اخیراً منتشر شده است:

چفیه و کوله‌پشتی و چادر

هریکی گوشه‌ای، جدا مانده

رخصت، اما نیامده از سویت

پشت در مانده‌اند، درمانده

کوله‌پشتی به گریه می‌افتد

چفیه از خاطرات می‌گوید

چادری ارث مادران شهید

از غروب فرات می‌گویدای که یار پیاده‌ها هستی

قسمتم نیست زائرت بودن؟

اربعین! بی‌قرار و دلتنگم

حسرتم شد مسافرت بودن

چفیه و کوله‌پشتی و چادر

با دل تنگ عشق هم‌دردند

حسرت کربلاست در دلشان

از مسیر تو برنمی‌گردند

در عمود هزار و چارصدت

شاعری روضه عطش خوانده

خوش به حال کبوتران حرم

ما که جامانده‌ایم، جا مانده

شعر سعید نسیمی درباره جاماندگان اربعین

سعید نسیمی، شاعر و ذاکر اهل‌بیت (ع) با سرودن شعری درباره جاماندگان اربعین حسینی به استقبال این مناسبت مذهبی رفته است.

اربعین است و به اعجاز دمت آقاجان

بی‌حساب آمده‌ام در رقمت آقاجان

پای از راه اگر ماند دلم در راه است

جا نمانده است کسی با کرمت آقاجان

هر کسی داد سلامی به شما زائر شد

دور و نزدیک ندارد حرمت آقاجان

اشک، پر داده مرا تا خود بین‌الحرمین

قطره شد وصل به دریای غمت آقاجان.

چون رقیه که نشد زائر قبرت باشد

مانده‌ام چشم به راه قدمت آقاجان

گرچه جا مانده تنم، چون وطنم کرببلاست

سایه روی سر من عَلَمَت آقاجان

از همین دور در این سینه حرم می‌سازم

تا نیفتم قدمی از قلمت آقاجان

اربعین، کرببلا، زینب کبری، روضه

کاروان حرم محترمت آقاجان

احمد ایرانی نسب نیز این شعر را درباره جاماندگان اربعین سروده است:

از اربعین جا ماندم، اما از نگاهت نه

از کاروان جا ماندم، اما از سپاهت نه

حالا که بین زائرانت نیستم، آیا

بیرون شدم از سایه مهر و پناهت؟ نه

نوکر در این خانه باشد آبرو دارد

فرق است بین رو سفید و رو سیاهت؟ نه

نام مرا بنویس بین اربعینی‌ها

من دل به راهت دادم آقا پا به راهت نه

امسال نذر دخترت بودم که جاماندم

من با رقیه جان تو دارم شباهت! نه

ام ابی‌های حسین،‌ای وارث زهرا

اشک است سهم چشم‌های بی‌گناهت؟ نه

دندان شکسته، گوش پاره، چشم‌های تار

یک جای سالم مانده روی، روی ماهت؟ نه

اشک تمام زائران کربلا هرگز

آیا برابر می‌شود با سوز آهت؟ نه

من مثل تو جا ماندم، اما خوب می‌دانم

از اربعین جا ماندم، اما از نگاهت نه.