به گزارش برنا؛ ابتدا نماهنگ رفیق با صدای بابک افرا پخش شد. سپس در بخش ورزشی، آقای علایی به همراه تیمش ورزش صبحگاهی انجام دادند. و در ادامه کلیپ "نرو" با صدای احسان خواجه امیری پخش شد.

در بخش میز خبر، اخبار مهم جهان با اجرای هدیه بیدی مرور شد.

در برنامه امروز صبح پارسی ، بخش جدید به نام میز فرهنگی به برنامه اضافه شد که قرار است هر روز به یک بخش اختصاص داشته باشد. مانند: معرفی کتاب، معرفی موسیقی، معرفی فیلم و بخش سینما و تکنولوژی و سوشال.

امروز در بخش میز فرهنگی، شمیم علیزاده به معرفی کتاب "آب  هرگز نمی میرد"  نوشته حمید حسام پرداخت.

این کتاب تحسین شده مقام معظم رهبری و برگزیده جایزه جلال آل احمد در سال 1394 است.

در ادامه بیانات مقام معظم رهبری در باره کتاب روایت، و در انتهای این بخش، تیزری مرتبط با کتاب پخش شد.

در بخش  بعد آیتم "آسمان ایران" با ترسیم نمایی زیبا از آسمان شرق تا غرب و شمال تا جنوب ایران به همراه موسیقی پخش شد.

در بخش گفتگو، میزبان رامین مهمان پرست، سفیر سابق  ایران در لهستان بودیم.

زند گفتگو را با این نکته که رامین مهمانپرست در 16 سالگی وارد دانشگاه شد آغاز کرد.

مهمانپرست در پاسخ به این سوال زند که مطرح کرد موافق حذف کنکور هستید یا خیر پاسخ داد: کنکور باید برداشته شود اما مهم است که با چه شیوه ای، و این اصلا خوب نیست که استرس فرزندانمان از زمان کودکی تا جوانی این باشد که رتبه کنکورشان چند باشد؟؟ یا حتما دکتر یا مهندس شوند. شاید یکی هنرمند بهتری شود.

مهمانپرست گفت در این کشور 75 درصد کسانی که کنکور شرکت میکنند داوطلب رشته های فنی و حرفه ای هستند . و موقعیت اجتماعی و درآمد این افراد با دکتر و مهندس کشورشان فرقی ندارد.

علیزاده (مجری برنامه) درباره تفاوت دانشگاه کراکف و ساندویچ کراکف پرسید و مهمانپرست در پاسخ گفت: کراکف یکی از شهرهای تاریخی لهستان است و با اینکه پایتخت الان ورشو است، ولی مثل اینکه در گذشته پایتخت ایران، اصفهان بوده است در گذشته هم کراکف پایتخت ومرکز فرهنگی کشور لهستان بوده است. یک تفاوت دیگر این است که در جنگ جهانی دوم مردم ورشو در مقابل آلمان ها مقاومت کردند و آلمان های ورشو را با خاک یکسان کرده بودند و کشور ورشو دوباره از نو ساخته شده است. ولی کراکف به دلیل اینکه در جنگ جهانی دوم تسلیم شد، تخریب نشد و آثار تاریخی چندصد ساله برنامه هنوز  قابل مشاهده است.

مهمانپرست در ادامه گفت: در گذشته در ایران سماوری وجود داشت به نام سماور ورشو یا به بهترین صندلی چوبی میگویند صندلی لهستانی.

مهمانپرست اضافه کرد: لهستان حدود هزار سال قدمت دارد و حدود 500 سال است که با ایران روابط دوستانه و رسمی دارد. دو اتفاق افتاده است. یکی این که لهستان در جنگ جهانی توسط سه کشور اشغال و تقسیم میشود و دیگر چیزی به اسم کشور لهستان باقی نمی ماند. در آن مدت فقط دو کشور، لهستان را به سمت میشناختند. یکی ایران و یکی هم دولت عثمانی.

اتفاق دوم این است که درجنگ جهانی، زمانی که لهستان توسط غرب آلمان اشغال شد  شوروی سابق شرق لهستان را به منظور جلوگیری از اشغال آلمان ها تصرف می کند. و همزمان تعداد زیادی از مردم لهستان را به عنوان اسیر به سیبری میبرد و ایران نقش مهمی در آزادسازی این سربازان به همراه خانواده هایشان داشته است.

از این خانواده ها؛ تعداد زیادی در شهرهای مختلف ایران زندگی میکردند و حدود 11 هزار کودک وارد شهر اصفهان شدند. و این بچه ها زمانی که به لهستان برگشتند اسم خودشان را "بچه های اصفهان" گذاشتند .و پس از مدتی کتابی هم به همین نام (بچه های اصفهان) به چاپ رسید. کمتر از 15 نفر از آنها در قید حیات هستند و اتفاقا خاطرات خوبی از ایران نقل می کنند.