‌به گزارش الف، در سایه تحولاتی که منجر به فروپاشی کابینه «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی و آغاز دور تازه‌ای در عرصه سیاسی اسرائیل شد به نظر می‌رسد که بار دیگر تاریخ صهیونیست‌ها در حال تکرار شدن است.

مهم‌ترین تحولی که اخیرا در اراضی اشغالی رخ داد مربوط به جنگ 12 روزه غزه است که ناکامی ارتش رژیم صهیونیستی و سوءمدیریت محافل سیاسی این رژیم تحت ریاست نتانیاهو انتقادات داخلی زیادی را متوجه وی کرد و شاید بتوان گفت در کنار عدم توانایی «بی بی» برای تشکیل کابینه، شکست مقابل فلسطینی‌ها و هجمه‌های تندی که ضد نتانیاهو مطرح شد یکی از عوامل فراهم شدن مقدمه برکناری او از صحنه قدرت اسرائیل بود.

اگر کمی به عقب برگردیم، یعنی زمانی که موشک‌های حزب‌الله در جریان جنگ 33 روزه سال 2006 میان رژیم صهیونیستی و لبنان عمق اسرائیل را هدف گرفت و مقدمات سقوط «ایهود اولمرت» نخست‌وزیر وقت رژیم صهیونیستی را فراهم کرد، می‌توان ارتباط میان سرنوشت نتانیاهو و اولمرت را دریافت. ایهود اولمرت که پس از شکست خفت‌بار صهیونیست‌ها از مقاومت در جنوب لبنان در سال 2000 با امید به یک پیروزی تاریخی جنگ جولای 2006 را آغاز کرد در نهایت مجبور شد با شکستی ذلت‌بارتر از سال 2000 از آن خارج شود. در آن زمان نخست‌وزیر وقت اسرائیل همانند شرایط اخیر نتانیاهو در معرض انتقادات تند محافل داخلی اسرائیل قرار گرفت.

پس از آن ایهود اولمرت تلاش زیادی کرد تا با طرح برخی پیشنهادات که از محافل نظامی دریافت کرده بود از خود و کابینه‌اش و سیاستی که در این جنگ داشتند دفاع کند؛ اما کمیسیون «وینوگراد» (کمیته تحقیق اسرائیل که در ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۶ برای بررسی عملکرد مقامات و نظامیان این رژیم در جریان جنگ ۳۳ روزه با حزب الله لبنان در تل آویو با بیشترین اختیارات تشکیل شد) وی را مقصر اصلی شکست در این جنگ دانسته و گزارش داد که اولمرت بدون برنامه‌ریزی و به شکل شتابزده جنگ با لبنان را آغاز کرد.

بعد از گزارش کمیته وینوگراد کم کم زمزمه‌های استعفای ایهود اولمرت به گوش رسید و نهایتا پس از کش و قوس‌های فراوان وی در سپتامبر 2008 از این منصب استعفا داد. در آن زمان در جلسه‌ای که برای بررسی استعفای ایهود اولمرت برگزار شد، بنیامین نتانیاهو که ریاست حزب راست‌افراطی «لیکود» را بر عهده داشت اولمرت را خطاب قرار داد و گفت: فقدان قدرت بازدارندگی، مشکل ارتش نیست، بلکه مشکل محافل سیاسی است. می‌گویید که می‌توانید تمام اتفاقات را اصلاح کنید، اما چگونه این کار را انجام خواهید داد در حالیکه مشکل اصلی شما هستید؟ شما از تجربیات درس نخواهید گرفت، چرا که عبرت واقعی که باید گرفته شود، شما هستید.

سپس در آوریل 2009 بنیامین نتانیاهو جای اولمرت را گرفت و از آن زمان تاکنون کرسی نخست‌وزیری اسرائیل را در اختیار فرد دیگری قرار نداده بود. اما مهمترین نقطه اشتراک نتانیاهو و اولمرت در نحوه برکناری آنها از قدرت است؛ کارشناسان معتقدند همانگونه که موشک‌های حزب‌الله لبنان اولمرت را از صحنه قدرت اسرائیل حذف کرد و به نوعی مقدمات نخست‌وزیری نتانیاهو فراهم شد، موشک‌های مقاومت فلسطین نیز همین سناریو را برای نتانیاهو تکرار کرد و اکنون بی بی بعد از 12 سال با صحنه قدرت رژیم صهیونیستی خداحافظی کرد.

چرا کابینه ائتلافی بنت و لاپید شکننده است؟

اما گذشته از اینکه اکنون نتانیاهو دیگر در منصب نخست‌وزیری اسرائیل نیست و قدرت به «نفتالی بنت» و «یائیر لاپید» واگذار شد، به گفته تحلیلگران صهیونیست‌ها نمی‌توانند به سیاست‌های کابینه جدید خود برای خروج از بحران خیلی خوشبین باشند.

این کابینه از 8 حزب کوچک تشکیل شده و که طبعا هریک رویکردها و ایده ‌های خاص خود را دارند و از همه مهمتر اینکه کابینه ائتلافی بنت و لاپید با هدف کنار زدن نتانیاهو و طی دوره کوتاهی تشکیل شده؛ به این معنا که استراتژی و برنامه سازمان‌یافته‌ای برای مدیرت پرونده‌ها و چالش‌های کنونی رژیم صهیونیستی را ندارد. 

همچنین طرف‌های خارجی اصلی در قبال پرونده تشکیل کابینه رژیم صهیونیستی همچون «جو بایدن» به امید اینکه کابینه جدید یک کابینه اعتدال‌گرا باشد از آن حمایت می‌کنند؛ درحالی که کارنامه سیاسی نفتالی بنت، نخست‌وزیر جدید رژیم صهیونیستی نشان می‌دهد که او به عنوان شاگرد بنیامین نتانیاهو اگر افراطی‌تر از او نباشد معتدل‌تر نیست. 

این واقعیت در سخنان اخیر بنت درباره ادامه شهرک‌سازی‌های اسرائیل در کرانه باختری و الحاق این منطقه به اراضی اشغالی و رد برپایی هرگونه دولت مستقل فلسطینی کاملا مشهود است. او حتی یک بار در سال 2013 در گفتگو با روزنامه صهیونیستی جروز الم‌پست اعلام کرده بود: من در طول زندگی خود بسیاری از اعراب را کشته‌ام و مشکلی با ادامه کشتار آنها ندارم.

علاوه بر آن، این کابینه در سایه سیاست‌های ناقص خود دست کم در کوتاه مدت قادر به حل بحران سیاسی رژیم صهیونیستی نخواهد بود و حتی ممکن است نتانیاهو همانند «دونالد ترامپ» رئیس جمهور سابق ایالات متحده با عدم پذیرش شکست طی روزها یا هفته‌های آینده به ناآرام کردن خیابان‌های اراضی اشغالی روی بیاورد.