نتانیاهو از گذشته بر سه عنصر اصلی که از سال ۱۹۹۶ باعث موفقیت انتخاباتی وی شده، اعتماد کرده است: اتحاد با فوق ارتدکس ها، اراده برای درهم شکستن هر جانشین بالقوه یا رقیب سیاسی و تلاش مستمر برای نامشروع نشان دادن هرگونه مشارکت سیاسی که بر پشتیبانی از احزاب عربی متکی است.
در طول آخرین مبارزات انتخاباتی که در ماه مارس به پایان رسید، نتانیاهو با چرخش از شیوه قدیمی خود در رقابتی آشکار برای جلب حمایت اسرائیلی های عرب قرار گرفت. دلیل او ساده بود: مشروعیت سیاسیون عرب برای بقای سیاسی او حیاتی شده است.

زمانی که نتانیاهو تصمیم گرفت در انتخابات شرکت کند مطمئن بود که احزاب راست افراطی پس از انتخابات ماه مارس نیز در کنار او خواهند بود. او در طول دوره انتخاباتی با رندی توانسته بود بسیاری از احزاب سیاسی رقیب را از میدان به در کند. 
با این حال، آن گونه که نشریه فارن پالسی نوشت:  نتانیاهو در انتخابات اخیر تهدید سیاسی تازه ای را شناسایی کرد. در طی سه دور قبلی از انتخابات در سال های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰، مشارکت رای دهندگان در میان اسرائیلی های  عرب از ۴۹ درصد به تقریبا ۶۵ درصد رسید و رفته رفته خود را به مشارکت ۷۳ درصدی اسرائیلی های یهود نزدیک کرد.
مهم تر اینکه پس از انتخابات سپتامبر ۲۰۱۹ و مارس ۲۰۲۰، حزب عرب اسرائیل- لیست مشترک- رسما بنی گانتز را به عنوان نامزد خود برای نخست وزیری توصیه کرد. سپس در گفت و گوهای ائتلافی پس از آن، فهرست مشترک به طور جدی به عنوان یک شریک در تشکیل یک دولت چپ میانه به رهبری گانتز تلقی شد. 

نتانیاهو مدت های طولانی است که احزاب چپ میانه را از همکاری سیاسی با احزاب عرب ترسانده است. او با اتهام افراط گرایی  و همدست خواندن آنها با تروریست ها توانسته تهدید آنها را عقب براند.
    با این حال، نتانیاهو این بار در رویارویی با کاهش شمار رهبران حزب صهیونیست که متعهد می شوند از رادیکال ترین برنامه های او برای حفظ قدرت، به رغم مشکلات قانونی اش، پشتیبانی کنند، با چرخش از شیوه های گذشته توجهش را به رای دهندگان عرب اسرائیل و به ویژه حزب اسلامی رام(Raam)معطوف کرد. این اقدام نتانیاهو از آن رو باعث شگفتی شد که این حزب اسلامی وابستگی های اندکی با جنبش اخوان المسلمین نیز دارد. 
تلاش های نتانیاهو در دو زمینه اساسی موفقیت آمیز بود. برای شروع، او منصور عباس رییس رام را متقاعد کرد که مستقل از سایر احزاب عربی شرکت کند. دوم، در کمال شگفتی، حزب اسلامی موفق به گذراندن آستانه انتخاباتی شد و توانست چهار کرسی کنست کنونی را به دست آورد. همزمان، اقدامات نتانیاهو برای متقاعد کردن رای دهندگان عرب به اینکه او از هیچ کدام از سیاستمداران یهودی خطرناک تر نیست جواب داد و او توانست آرا را بشکند. رای دهندگان عربی با تنها ۴۵ درصد مشارکت در مقایسه با مشارکت ۶۵ درصدی در مارس ۲۰۲۰. 
در ابتدا به نظر می رسید که نتانیاهو به هر دو هدف خود رسیده است. نمایندگی عرب در آخرین کنست از ۱۵ کرسی به ۱۰ کرسی کاهش یافته است. چهار کرسی از این کرسی ها متعلق به حزب رام است که عملا تمایل خود را به همکاری با هر دو کابینه ائتلافی اعلام کرده است. 

 اقدامات نتانیاهو چه بسا پیامدهای ناخواسته ای داشته باشد. مسیر مشروعیت سیاسی عرب که با گفت و گوهای ائتلاف گانتز شروع شد اکنون با خود نتانیاهو تکمیل می شود. جلسات او با اعضای کنست رام، توقف فعالیت های انتخاباتی در شهرهای عربی و اظهارنظرها پیرامون تمایل همکاری با احزاب عرب موجب چرخش افکار عمومی شده و زمینه را برای افزایش همکاری همه احزاب با رهبران سیاسی عرب فراهم کرده است. حتی نفتالی بنت که زمانی سیاستمدار راست افراطی شناخته می شد برای اولین بار دیداری با محمود عباس داشت و سپس بیانیه مشترکی منتشر شد. 

به این ترتیب یک دگرش شگرف در رژیم صهیونیستی در حال رخ دادن است: اجماع گسترده بر سر مشروعیت سیاسی احزاب عرب در سرتاسر سیستم سیاسی. اکنون همان ۱۰ تا ۲۰ کرسی کنست که زمانی نادیده گرفته می شد می رود تا در ائتلاف های آینده نقش مهمی بازی کند. 

شاید کمتر کسی فکر می کرد روزگاری احزاب عرب رژیم اشغالگر تا این حد تعیین کننده شوند. اکثریتی در کار نیست اما چند کرسی طلایی است که می تواند کفه ترازو را به سوی یکی از ائتلاف های کابینه ساز سنگین کند. این درست مانند آن است که روزی ترکیب جمعیتی اراضی ۱۹۴۸ به سود ساکنان اصلی تغییر کند و اکثریت عربی محقق شود؛ هر چه باشد به قول پرفسور میثم الجنابی استاد مطالعات ادیان دانشگاه مسکو، "گویا عبری، همان عربی باژگونه است که باید از وارونگی به در آید و چونان انسانی طبیعی بر پای ایستد."