طبق اسناد تاریخی گفته می‌شد عشق اگزوپری به همسرش الهام‌بخش خلق شازده کوچولو بوده است. شازده کوچولو یا شاهزاده کوچولو نخستین بار در سپتامبر سال ۱۹۴۳ در نیویورک منتشر شد که تا کنون به ۴۵۰ زبان زنده دنیا ترجمه و با فروش بیش از ۲۰۰ میلیون نسخه یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های تاریخ بوده است. در این داستان سنت اگزوپری به شیوه‌ای سوررئالیستی به بیان فلسفه خود از دوست داشتن و عشق و هستی می‌پردازد. اگزوپری در سال ۱۹۳۰ با «کونسئلو سانسین» هنرمند سبک سوررئالیستی مکتب سالوادور دالی ازدواج کرد و گفته می‌شود در واقع گل سرخ موجود در داستانش همان همسرش است. اگزوپری در جایی نوشته است: کونسئلو عزیزم اصلا متوجه نیستی که چقدر مرا رنج می‌دهی. همسرش در پاسخ تلگراف شوهرش می‌نویسد: من از اعماق وجودم گریه می‌کنم و از اینکه از تو دور باشم، وحشت دارم. «آلن ویرکاندلت» نویسنده زندگینامه اگزوپری در گفت‌وگو با خبرگزاری فرانسه گفته است همسر اگزوپری احساس افسردگی داشته و به‌خاطر همین مشکلاتی بین آنها ایجاد شده بود. بر خلاف نوشته‌های قبلی که گفته بودند اگزوپری از همسرش جدا شده بود در یکی از آخرین نامه‌های او به کونسئلو نوشته شده است: کونسئلو، برای اینکه همسر من هستی از تو تشکر می‌کنم. اگر کشته شدم، کسی هست که تا ابد منتظر او باشم. نویسنده شازده کوچولو در آخرین روزهای جنگ جهانی دوم و پیاده شدن قوای متفقین در سواحل فرانسه، بار دیگر با درجه سرهنگی نیروی هوایی به فرانسه بازگشت. در ۳۱ آگوست ۱۹۴۴ برای پروازی اکتشافی بر فراز فرانسه اشغال شده از جزیره کرس در دریای مدیترانه به پرواز درآمد و پس از آن دیگر هیچ‌گاه دیده نشد.
